- Λεπτομέρειες
Κατά τη θεία Λειτουργία, συνεχίζοντας τα Ειρηνικά ο Διάκονος, προτρέπει το εκκλησίασμα να προσευχηθεί για ολόκληρο το έθνος, για τους άρχοντες που το κυβερνούν και για όσους είναι επιστρατευμένοι για την προστασία του από εχθρούς εξωτερικούς ή και εσωτερικούς. "Ὑπέρ τοῦ ἔθνους ἡμῶν, πάσης Ἀρχῆς καί ἐξουσίας ἐν αὐτῷ καί τοῦ στρατοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν".
Όλοι ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι οι άρχοντες να κυβερνούν δίκαια για την ευημερία του λαού και όχι εγωιστικά και τυραννικά, για τα προσωπικά τους ή κομματικά τους συμφέροντα. Το να προσευχόμαστε για τους κυβερνώντες το έθνος μας, είναι εντολή και του αποστόλου Παύλου: "Σας παρακαλώ πρώτα απ' όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες... για τους κυβερνήτες και για όλους εκείνους που ασκούν την εξουσία, ώστε να ζούμε ήρεμα και ειρηνικά με ευσέβεια και ευπρέπεια από κάθε άποψη" (Α' Τιμ. 2: 1-2)
- Λεπτομέρειες
Τα Χριστούγεννα μαζί με τους ποιμένες της Βηθλεέμ και τους σοφούς μάγους της Ανατολής σπεύδουμε στο Ιερό Σπήλαιο να προσκυνήσουμε τον "τεχθέντα Βασιλέα". Μένουμε έκθαμβοι από την άκρα ταπείνωση του Ιησού, να καταδεχτεί να ανακλιθεί στη φάτνη των ζώων! Όμως η φτώχεια του Σπηλαίου δεν σβήνει από τη σκέψη μας το γεγονός ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι, εκτός άλλων, και ο "Βασιλεύς των Βασιλευόντων" και ο αιώνιος ένδοξος Αρχιερεύς, όπως μας αποκαλύπτει ο απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους Επιστολή του: "Ο Χριστός δεν τίμησε ο ίδιος τον εαυτόν του με το αξίωμά του, αλλά του το έδωσε εκείνος" ο Πατέρας Του (5:5)..."Ετσι ανακηρύχθηκε από το Θεό Αρχιερέας" (5:9-10). Το ακούμε αυτό και στη θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων, όταν κατά την Είσοδον του Ιερού Ευαγγελίου ψάλλουμε τον Εισοδικόν ύμνον: "Ἐκ γαστρός πρό ἑωσφόρου ἐγέννησά σε...σύ ἱερεύς εἰς τόν αἰῶνα κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ"( Ψαλμ.109 [110], 3-4). Έκτοτε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, μαζί με το βασιλικόν αξίωμα κατέχει (βλ. Ιωάν. 18:37) και το Προφητικόν, ασκεί και το Αρχιερατικόν αξίωμα· γι' αυτό σε κάποιες εικόνες εμφανίζεται με αρχιερατικά άμφια. Έτσι ο ύψιστος Αρχιερέας, καταργεί την ιερωσύνη των διαδόχων του Ααρών και εγκαινιάζει τη νέα ιερωσύνη (βλ. Εβρ. 8:7 κ.ε.)
- Λεπτομέρειες
Ο Διάκονος, συνεχίζοντας τα "Ειρηνικά" στη θεία Λειτουργία εκφωνεί: "Ὑπέρ τοῦ ἁγίου Οἴκου τούτου καί τῶν μετά πίστεως, εὐλαβείας καί φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν".
Από την Αγία Γραφή διδασκόμαστε, ότι ναός Θεού και οίκος Κυρίου καλείται, όχι μόνον το σώμα του κάθε βαπτισμένου χριστιανού, μέσα στο οποίο ενοικεί το Πανάγιο Πνεύμα (Α' Κορ. 3:16. & 6:19), αλλά και ο ιδιαίτερος οίκος, ο αφιερωμένος στη λατρεία του Κυρίου, στον οποίον συνερχόμαστε οι πιστοί, για να αναπέμπομε τις προσευχές μας, να αγιαζόμαστε με τα Άγια Μυστήρια και να λατρεύουμε τον Ύψιστον "ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ" (Ιωάν. 44:24). Οίκος της προσευχής ή ναός του Θεού ονομάζεται και η Ἐκκλησία (Α' Κορ. 11:22).
- Λεπτομέρειες
Μετά το δεύτερο αίτημα των λεγομένων "Εἰρηνικῶν" της θείας Λειτουργίας, και το τρίτο αίτημα, που ακολουθεί, αναφέρεται στο μεγάλο θέμα της ειρήνης.
- Λεπτομέρειες
Μετά τη δοξολογία: "Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…", με την οποία αρχίζει η θεία Λειτουργία, ο Διάκονος (αν δεν υπάρχει ο Ιερέας) απευθύνει προς το εκκλησίασμα μία σειρά σύντομων δεήσεων και τους προτρέπει να προσευχηθούν. "Εμείς - όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος- δέν ξέρουμε ούτε τί ούτε πώς να προσευχηθούμε" (Ρωμ. 8: 26). Γι' αυτό έρχεται η Εκκλησία και μας διδάσκει τον τρόπο της προσευχής. Όχι να λέμε λόγια πολλά, όπως οι Φαρισαίοι, που "νόμιζαν ότι με την πολυλογία τους θα εισακουστούν " και τους οποίους κατεδίκασε ο Κύριος (βλ. Ματθ. 6:7). Ούτε πάλι να επαναλαμβάνουμε μηχανικά λέξεις, που δεν τις εννοούμε ή δεν προσέχουμε το νόημά τους, καθώς ο νους σκέπτεται άλλα. Ο Διάκονος λοιπόν, της Εκκλησίας, του οποίου ο ρόλος είναι και συντονιστικός στην ομαλή τέλεση της θείας Λειτουργίας, με την ευλογία του Επισκόπου ή του Ιερέα Λειτουργού, μας προτρέπει στον σωστό τρόπο προσευχής. Ο τρόπος αυτός είναι: "ἐν εἰρήνῃ".