Κατά τη θεία Λειτουργία, συνεχίζοντας τα Ειρηνικά ο Διάκονος, προτρέπει το εκκλησίασμα να προσευχηθεί για ολόκληρο το έθνος, για τους άρχοντες που το κυβερνούν και για όσους είναι επιστρατευμένοι για την προστασία του από εχθρούς εξωτερικούς ή και εσωτερικούς. "Ὑπέρ τοῦ ἔθνους ἡμῶν, πάσης Ἀρχῆς καί ἐξουσίας ἐν αὐτῷ καί τοῦ στρατοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν".
Όλοι ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι οι άρχοντες να κυβερνούν δίκαια για την ευημερία του λαού και όχι εγωιστικά και τυραννικά, για τα προσωπικά τους ή κομματικά τους συμφέροντα. Το να προσευχόμαστε για τους κυβερνώντες το έθνος μας, είναι εντολή και του αποστόλου Παύλου: "Σας παρακαλώ πρώτα απ' όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες... για τους κυβερνήτες και για όλους εκείνους που ασκούν την εξουσία, ώστε να ζούμε ήρεμα και ειρηνικά με ευσέβεια και ευπρέπεια από κάθε άποψη" (Α' Τιμ. 2: 1-2)
Το επόμενο αίτημα έχει σχέση με την πόλη ή το χωριό στο οποίο ζούμε. Όπως είναι οργανωμένες οι ανθρώπινες κοινωνίες σήμερα, όλοι έχουμε ανάγκη όλων. Σε μιά γενική ξηρασία όλοι στερούνται τα αναγκαία. Σε μια επιδημία, σαν αυτή που ζούμε τα δύο τελευταία χρόνια, δεν θα σωθούμε μόνοι μας, μόνον εμείς, αλλά όλοι μαζί. Αν ζούμε σε μία πόλη που ευημερεί, κατά τεκμήριο θα ζούμε κι εμείς με άνεση. Γι' αυτό απευθύνουμε το αίτημα: "Ὑπέρ τῆς πόλεως ταύτης, πάσης πόλεως, χώρας, καί τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν".
Όπως βλέπουμε και εδώ, δεν περιορίζουμε το αίτημά μας μόνον στην πόλη, στην οποία εμείς διαμένουμε, αλλά παρακαλούμε και για κάθε πόλη, κάθε χώρα που κατοικούν άνθρωποι. Γίνεται ιδιαίτερη μνεία γι' αυτούς που ζουν στις διάφορες χώρες με πίστη στο Χριστό, γιατί αυτοί έχουν υποστεί τους σκληρότερους διωγμούς εκ μέρους φανατικών αντιπάλων τους. Το είχε πει από την αρχή ο Κύριος στους Μαθητές Του: "Σας στέλνω σαν πρόβατα ανάμεσα στους λύκους... Φυλαχτείτε από τους ανθρώπους γιατί θα σας παραδώσουν σε δικαστήρια και θα σας μαστιγώσουν … Και όταν σας σύρουν στα δικαστήρια, μην αγωνιάτε για το τι θα πείτε και πώς θα το πείτε, γιατί δεν θα είστε σεις που θα μιλάτε, αλλά το Πνεύμα του Πατέρα σας που θα μιλάει μέσα σας" (Ματθ. 10:16-20). Δυστυχώς, πολλοί είναι οι Ορθόδοξοι χριστιανοί, ακόμη και σήμερα σε διάφορες χώρες του κόσμου, που διώκονται από ανελεύθερα καθεστώτα. Ας μή τους ξεχνούμε στις προσευχές μας. Τις έχουν απόλυτη ανάγκη.
Στη θεία Λειτουργία ιδιαίτερες δεήσεις και ευχές αναπέμπονται και για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο κινδυνεύει εξ αιτίας της απληστίας για κέρδος εκ μέρους, όχι μόνον διεθνών κερδοσκοπικών Εταιριών, αλλά και κρατικών Κυβερνήσεων. Οι ειδικοί επιστήμονες προειδοποιούν με τις πλέον ισχυρές φωνές τις ολέθριες συνέπειες που θα έχουν σε ολόκληρο τον πλανήτη οι λανθασμένες ενέργειες των ισχυρών της γης, για την αλόγιστη εκμετάλευση του φυσικού πλούτου. Το Πατριαρχείο μας, από το έτος 1989 έχει αφιερώσει την 1ην Σεπτεμβρίου, που αρχίζει το Εκκλησιαστικόν Έτος, στην προστασία του φυσικού περβάλλοντος. Αναπέμπονται ειδικές Δεήσεις για το φυσικόν περιβάλλον και οργανώνονται από το Πατριαρχείο Διεθνή Συνέδρια, σχετικά με το μεγάλο και κρίσιμο για την επιβίωση της ανθρωπότητος αυτό θέμα.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, είναι ανάγκη να προσευχόμαστε: με πίστη: "Ὑπέρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καί καιρῶν εἰρηνικῶν...". Το κατ' εξοχήν μυστήριο με το οποίο ξαναέρχεται σε όλη την κτίση η ειρήνη του Χριστού είναι η θεία Λειτουργία. Γι' αυτό και τώρα, κατά τη θεία Λειτουργία ζητάμε από το Θεό να μας προστατέψει από την καταστροφική ταραχή της φύσεως, να ευοδωθούν οι ειρηνικές εργασίες των ανθρώπων. Καιροί ανοιξιάτικοι και καλοκαιρινοί, φθινοπωρινοί και χειμωνιάτικοι να περνούν στον καιρό τους ειρηνικά, δίνοντας τόπο ο ένας στον άλλον. Άνεμοι εύκρατοι, επωφελείς για τη υγεία του ανθρώπου και την καλή παραγωγή των γεωργικών προϊόντων να επικρατούν. Οι αναγκαίες βροχές να έρχονται στον κατάλληλο καιρό, για να αναζωογονούν τη φύση.
Το αίτημα αυτό καταλήγει στο να έχουμε ειρηνικούς καιρούς, χωρίς επιθέσεις εχθρών και αναστατώσεις λαών, ώστε με ειρήνη να απολαμβάνουμε τις ευλογίες, που μας χαρίζει ο Θεός.
Η Εκκλησία, ως Μητέρα στοργική στη θεία Λειτουργία προτρέπει τους εκκλησιαζομένους να προσευχηθούν και για όσους ταξιδεύουν στη στεριά, στη θάλασσα, στον αέρα, και αντιμετωπίζουν τόσους κινδύνους· για αναρίθμητους ασθενείς που υποφέρουν τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικείοι τους· για όσους υποφέρουν από αναπηρίες, καταπίεση, αδικίες, ανέχεια, ανεργία και τόσες άλλες κοινωνικές πληγές· καθώς επίσης και για τους αιχμαλώτους πολέμων. Στις ημέρες μας να μη παραλείπουμε να προσευχόμαστε και για τις οικογένειες των προσφύγων, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους και τα σπίτια τους για να σωθούν.
Την αγάπη μας προ τους εμπερίστατους αδελφούς μας καλούμαστε βέβαια να προσφέρουμε παντού και πάντα, σε κάθε περίσταση, αλλά κυρίως στη θεία Λειτουργία. Η θεία Λειτουργία είναι το ύψιστο έργο της αγάπης του Χριστού. Είναι η πρόσκληση που απευθύνει ο Χριστός στους πονεμένους να Τον πλησιάσουν για να αναπαυθούν από τους κόπους της ζωής. Στην Εκκλησία υπάρχει η ανακούφιση των λυπημένων, η παρηγοριά των βασανισμένων και η ανάπαυση των κουρασμένων: "Ελάτε σ' εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι με βάσανα, κι εγώ θα σας ξεκουράσω" (Ματθ. 11:28). Τί πιο γλυκό από αυτή την πρόσκληση υπάρχει;
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, η παρουσία του Χριστού μας χαρίζεται κατ' εξοχήν στη θεία Λειτουργία. Γιατί ο Χριστός που κοινωνούμε, όπως λέγει η σχετική ευχή γιατρεύει τους αρρώστους, ξεκουράζει τους κουρασμένους, συμπλέει με τους πλέοντας, συνοδεύει τους οδοιπόρους της ζωής. Αμήν.