Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, όπως μας πληροφορούν οι Πράξεις των Αποστόλων, μετά την Ανάστασή Του, εμφανιζόταν στους Μαθητές Του επί 40 ημέρες, και τους μιλούσε σχετικά με το έργο που τους ανέθεσε για τη θεμελίωση, διακυβέρνηση και επέκταση της Εκκλησίας, την οποίαν ο Ίδιος είχε ιδρύσει (βλ. Πράξ. 1,3). Γι' αυτό η Αγία Εκκλησία μας εορτάζει το μεγάλο αυτό γεγονός της Αναστάσεως επί 40 ημέρες. Η σημερινή Κυριακή είναι η τελευταία αυτής της αναστάσιμης περιόδου.
Όλοι ξέρουμε ότι η Ανάσταση του Χριστού είναι το πιο μεγάλο ιστορικό γεγονός της Εκκλησίας, γι' αυτό το εορτάζουμε και κάθε Κυριακή, καθόλη τη διάρκεια του έτους. Και είναι πολύ μεγάλο γεγονός η Ανάσταση του Κυρίου, διότι εκτός από τις άλλες ευεργετικές συνέπειες, κατοχυρώνει την πίστη στην θεότητα του Ιησού Χριστού. Ο Απόστολος Παύλος φθάνει μέχρι το σημείο να πει: "Αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε το κήρυγμά μας είναι χωρίς νόημα, το ίδιο και η πίστη σας" (βλ. Α' Κορ. 15,14). Δηλαδή χωρίς την πίστη στην Ανάσταση του Χριστού, που φανερώνει την θεότητά Του, ολόκληρο το πνευματικό οικοδόμημα της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας καταρρέει!
Αυτό το έχουν αντιληφθεί όλοι οι εχθροί της Εκκλησίας, από τα πρώτα χρόνια μέχρι σήμερα· γι' αυτό πασχίζουν να πείσουν τον κόσμο ότι ο Χριστός δέν αναστήθηκε· συνεπώς, διδάσκουν άμεσα ή έμμεσα, μη τον πιστεύετε ως Θεόν. Πρώτοι οι άρχοντες των Ιουδαίων πολέμησαν την Ανάσταση του Χριστού: Όταν οι φρουροί του Τάφου του Κυρίου πήγαν τρομαγμένοι στους αρχιερείς των Ιουδαίων και τους ανέφεραν όλα όσα έγιναν, εκείνοι, "έδωσαν πολλά χρήματα στους στρατιώτες και τους είπαν να πείτε πως "τη νύχτα που εμείς κοιμώμασταν ήρθαν οι μαθητές του και τον έκλεψαν" (βλ. Ματθ. 28,11-13)! Εάν ήταν ποτέ δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο από τους φοβισμένους Μαθητές, και με τη ρωμαϊκή φρουρά γύρω από τον Τάφο, που είχε σκληρή πειθαρχία!
Αυτά έλεγαν οι Εβραίοι τότε, για να κλονίσουν την πίστη στη θεότητα του Χριστού. Αλλά και κατά τα τρία προηγούμενα χρόνια της δημοσίας δράσεως του Κυρίου, οι Ιουδαίοι την ίδια πολεμική ασκούσαν εναντίον του Χριστού; Αυτό έκαναν και μετά το θαύμα της θεραπείας του εκ γενετής τυφλού, του σημερινού Ευαγγελίου. Οι άρχοντες των Ιουδαίων πίεζαν τον πρώην τυφλό να παραδεχτεί ότι, ο Ιησούς που τον θεράπευσε είναι αμαρτωλός! Και ακούσαμε την αποστομωτική απάντηση του θεραπευμένου: «Αν είναι αμαρτωλός δεν ξέρω· ένα ξέρω, πως, ενώ ήμουν τυφλός τώρα βλέπω… Μήπως θέλετε κι εσείς να γίνετε μαθητές του;»! (Βλ. Ιωάν. 9,24-27).
Αυτή η πολεμική εναντίον της Αναστάσεως του Κυρίου συνεχίζεται μέχρι και σήμερα από ποικίλες σιωνιστικές παραφυάδες και αιρέσεις όπως οι αυτοαποκαλούμενοι "μάρτυρες του Γεχωβά". Σε αυτούς- κατά καιρούς- προστίθενται και άλλοι, πάσης φύσεως άθεοι και αιρετικοί. Δεν διστάζουν κάποιοι, καθοδηγούμενοι από διεθνή κέντρα εξουσίας, όχι μόνον να γεμίζουν το διαδίκτυο με συκοφαντίες εναντίον του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αλλά και να εκδίδουν βιβλία, και να παράγουν σειρές κινηματογραφικών-τηλεοπτικών έργων, για να δυσφημήσουν και διακωμωδήσουν ιερά πρόσωπα, που σχετίζονται με την Ανάσταση, αλλά και τον Ίδιο τον Θεάνθρωπο Ιησού.
Όμως όσο και αν οι πολέμιοι λυσσομανούν εναντίον του Αναστάντος Χριστού, δέν μπορούν να επιτύχουν τους άνομους σκοπούς τους. "Σαούλ, Σαούλ, γιατί με καταδιώκεις; Είναι οδυνηρό να κλοτσάς τα καρφιά" (Πράξ. 26,14) ήταν η φωνή που άκουσε ο Σαύλος -μετέπειτα Απόστολος Παύλος-, όταν καταδίωκε όσους πίστεψαν τον Χριστό ως Θεό. Πόσοι εχθροί της Αναστάσεως, δια μέσου των αιώνων, μεταβλήθηκαν σε κήρυκες της Αναστάσεως! Οι πολέμιοι του Χριστού τι έγιναν; Χάθηκαν! Ή άφησαν στους ανθρώπους ελεεινή ανάμνηση για τις πράξεις τους.
Αδελφοί μου, το κοσμοχαρμόσυνο μήνυμα του Αγγέλου μπροστά στον άδειο Τάφο του Χριστού, ότι ο Ιησούς "αναστήθηκε από τους νεκρούς" (βλ. Ματθ. 28, 7), εκατομμύρια χριστιανών το διακηρύττουν, ανά τους αιώνες, στα πέρατα της οικουμένης. Το διαλαλούμε κι εμείς ό,που κι αν βρισκόμαστε· και ας μη παύσουμε ως "παιδιά του Θεού, υιοί της αναστάσεως" (Λουκ. 20,36) να αναγγέλλουμε προς όλους ότι, ο Χριστός με την Ανάστασή Του μας ανέβασε από τη γη στον ουρανό· μας έφερε από το σκοτάδι του Άδη στο ανέσπερο φως της βασιλείας Του· από τον θάνατο στην αιώνια αληθινή ζωή· από την εξορία μας έβαλε και πάλι στον Παράδεισο· μας χάρισε αιώνια ευφροσύνη, χαρά και αγαλλίαση. Και αυτή την πραγματικότητα να τη ζούμε και να τη χαιρόμαστε πρώτα εμείς οι ίδιοι. Η Ανάσταση να διαποτίζει τη ζωή μας. Να χαίρονται οι ψυχές μας· να λάμπουν τα πρόσωπά μας, όπως έλαμπε το πρόσωπο του Αγίου Σεραφείμ, όταν συναντούσε κάποιον και τον χαιρετούσε με το: "Χριστός Ανέστη, χαρά μου"!
Το "Χριστός Ανέστη" είναι η πιό χαρμόσυνη είδηση για την ανθρωπότητα. Αν διαποτιστούμε ως τα βάθη της καρδιάς μας με το χαρμόσυνο αυτό γεγονός, ότι ο Χριστός, δηλαδή, αναστήθηκε, θα βλέπουμε με άλλα μάτια τα όσα αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Τα μεγάλα προβλήματα θα τα βλέπαμε με διαφορετικές διαστάσεις. Τις καθημερινές μικρότητες, που συχνά ταράζουν τη ζωή μας θα τις αντιπαρερχόμαστε χωρίς να δίνουμε πολλή σημασία. Το φως της Αναστάσεως θα διαλύει σκοτεινές εκφάνσεις της ζωής. Με την Ανάσταση "τα πάντα πεπλήρωται φωτός" (Κανών Πάσχα, Ωδή Γ'). Η χαρά του Αναστάντος Κυρίου θα πλημμυρίζει τις καρδιές μας· "Χριστός γάρ ἐγήγερται, εὐφροσύνη αἰώνιος" (Ωδή Α').
Να λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, μια ωραία αποστολή. Διαποτισμένοι οι ίδιοι από την αναστάσιμη χαρά, να μεταδίνουμε με την ζωή μας, συνεχώς, προς τους γύρω μας, το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως: Χριστός Ἀνέστη!