(Gal.2:16-20)
"Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός" (στίχ. 20)
Αυτά τα λόγια ακούσαμε στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα να απευθύνει ο Απόστολος Παύλος προς τους χριστιανούς της Γαλατίας.
Η Γαλατία ήταν Επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στο Κέντρο της Μ.Ασίας με πρωτεύουσα την Άγκυρα. Ο Απόστολος Παύλος κατά τις Αποστολικές του Περιοδείες κήρυξε εκεί το Ευαγγέλιο και ίδρυσε χριστιανικές Εκκλησίες. Όμως λίγο αργότερα, εμφανίστηκαν στην περιοχή φανατικοί ιουδαΐζοντες ψευδοδιδάσκαλοι, που δίδασκαν τους χριστιανούς ότι, για να σωθούν, πρέπει να περιτέμνονται και να τηρούν τις διατάξεις του Νόμου των Εβραίων. Και ακόμη, τόνιζαν στον κόσμο, να μή δέχονται αυτά που ο Παύλος διδάσκει, διότι αυτός δεν ανήκει στους 12 Αποστόλους του Χριστού, και επομένως δεν είναι σωστά αυτά που τους λέγει! Όπως ήταν φυσικό, δημιουργήθηκε αναστάτωση στους χριστιανούς της Γαλατίας.
Δυστυχώς, αδελφοί μου, όχι μόνον τότε, αλλά και σε άλλες εποχές, ακόμη και σήμερα εμφανίζονται άνθρωποι με "ζῆλον οὐ κατ' ἐπίγνωσιν" (Ρωμ. 10,2), όπως τους χαρακτηρίζει ο Απόστολος Παύλος, δηλαδή χωρίς τη σωστή γνώση, οι οποίοι με τον φανατισμό τους αναστατώνουν την Εκκλησία. Με ποικίλα μέσα προβάλλουν τον εαυτό τους ως αυθεντία σε θέματα Ορθοδόξου πίστεως. Κρίνουν και κατακρίνουν τους πάντας, ακόμη και Ιερείς και Αρχιερείς και Πατριάρχες. Δεν διστάζουν να τους χαρακτηρίσουν προδότες της Ορθοδοξίας ακόμη και αιρετικούς, και θεωρούν μόνον τον εαυτό τους και όσους συμφωνούν μαζί τους στύλους της Ορθοδοξίας! Έχουν την ματαιοδοξία να θέτουν τον εαυτό τους πάνω και από Μεγάλες Συνόδους των ανά τον κόσμον Ορθοδόξων Επισκόπων και να απορρίπτουν τις αποφἀσεις τους. Κάποιοι φθάνουν στο σημείο ακόμα και να αποσχίζονται από τη Μία Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία και ο εγωισμός και ο φανατισμός τους κάνει να θεωρούν τον εαυτό τους ως τους μοναδικούς γνησίους Ορθοδόξους! Όπως στη Γαλατία τότε, έτσι και στις ημέρες μας βλέπουμε τέτοια θλιβερά φαινόμενα θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Γι αυτό χρειάζεται να προσέχουμε να μη παρασυρόμαστε από φανατισμούς, που μας απομακρύνουν από το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού και μας αποκόπτουν από την Αγία μας Εκκλησία.
Ο Απόστολος Παύλος μόλις έμαθε, για την ταραχή που προξένησαν οι φανατικοί ψευδοδιδάσκαλοι, αναγκάστηκε να γράψει προς τους Γαλάτες την Επιστολή του αυτή, για να τους καθησυχάσει. Μεταξύ άλλων τονίζει ότι, αν με τις διατάξεις του Εβραϊκού Νόμου ο άνθρωπος μπορούσε να σωθεί, τότε δεν υπήρχε ανάγκη ο Υιός του Θεού να ταπεινωθεί τόσο πολύ, να λάβει ανθρώπινο σώμα, να διωχθεί, και να πεθάνει στο σταυρό ως κακούργος! Και για να βοηθήσει ο Παύλος τους χριστιανούς να αποδέχονται τη διδασκαλία του, τους γράφει τα καταπληκτικά αυτά λόγια: "Εγώ έχω πεθάνει στο σταυρό μαζί με το Χριστό. Και δε ζω πια εγώ, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός" (2, 20).
Με αυτά τα λόγια ήθελε ο Απόστολος Παύλος να πεί στους Γαλάτες: αυτά που σας διδάσκω δεν είναι δικά μου, από τον Χριστό τα παρέλαβα και σας τα λέγω. Το δικό μου θέλημα έχει πεθάνει. Το θέλημα του Θεού κυριαρχεί στη ζωή μου. Έχω ανοίξει την καρδιά μου στον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μου και Θεό μου και Αυτός έχει εγκατασταθεί μέσα μου. Ό,τι επιθυμεί ο Χριστός κάνω· ό,τι μου αποκαλύπτει Εκείνος διδάσκω. Επομένως να έχετε εμπιστοσύνη απόλυτη σε αυτά που σας διδάσκω. Αυτό που θα σας σώσει δεν είναι η τήρηση των νομικών διατάξεων αλλά η πίστη, η αφοσίωση, η αγάπη και η υπακοή στον Ιησού Χριστο, τον αληθινό Θεό. Και προσθέτει ο Απόστολος: "η τωρινή σωματική μου ζωή είναι ζωή βασισμένη στην πίστη μου στον Υιό του Θεού, που με αγάπησε και πέθανε με τη θέλησή Του για χάρη μου" (στίχ.20).
Αδελφοί μου, ας μιμηθούμε κι εμείς τον φλογερό Απόστολο Παύλο στην αφοσίωσή του προς τον Χριστό. Ας ανοίξουμε κι εμείς την καρδιά μας, όπως εκείνος, για να έλθει να κατοικήσει μέσα μας ο Χριστός. Ας παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας στα χέρια του Χριστού, να μας κατευθύνει Εκείνος σε κάθε ενέργειά μας. Το δικό μας θέλημα να το υποτάξουμε στο θέλημα του Χριστού. Να θέλουμε ό,τι θέλει Εκείνος. Και να είμαστε βέβαιοι ότι ο Χριστός που πέθανε στο Σταυρό από αγάπη για μας, ως Πάνσοφος Θεός θα μας καθοδηγεί πάντοτε στον σωστό δρόμο, προς δική μας ωφέλεια, για το δικό μας καλό.
Αμήν.