(Εβρ. 11,33-12,2 & Ματθ. 10,32-33,37-38, 19,27-30)
Σήμερα, πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, εορτἀζουμε την μνήμην όλων των Αγίων. Γιατί σήμερα; Διότι οι Άγιοι έναι "Καρπός" του Αγίου Πνεύματος και της Σταυρικής Θυσίας, Αναστάσεως και Αναλήψεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Προ της ελεύσεως του Ιησού Χριστού και του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο Άγιοι δεν υπήρξαν, ούτε ήταν δυνατόν να υπάρξουν. Και τούτο, διότι "μέσω ενός ανθρώπου -του Αδάμ - μπήκε στον κόσμο η αμαρτία και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος. Έτσι εξαπλώθηκε ο θάνατος σε όλους τους ανθρώπους, γιατί όλοι αμάρτησαν" (Ρωμ. 5,12).
Μετά την έλευση του Αγίου Πνεύματος οι άνθρωποι μπορούν πλέον να μετάσχουν στην αγιότητα του Θεού. Πώς; Όταν γνωρίσουν τον αληθινό Θεό, πιστέψουν στα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, όπως αναφέρονται στο Σύμβολο της Πίστεως, βαπτιστούν, εκκλησιάζονται, κοινωνούν το Άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού, δέχονται την αγιαστική Χάρη των Ιερών Μυστηρίων και αγωνίζονται να ζουν κατά το θέλημα του Θεού. Γι αυτό ο Απόστολος Πέτρος μας προτρέπει: "Όλη σας η συμπεριφορά να είναι αγία, όπως άγιος είναι και ο Θεός που σας κάλεσε. Γιατί το λέει η Αγία Γραφή: Να γίνετε άγιοι γιατί εγώ είμαι ἅγιος" (Α' Πέτρ. 1,15).
Συχνά όμως ακούγεται το ερώτημα: Είναι δυνατόν εμείς οι απλοί άνθρωποι, που ζούμε μέσα στην κοινωνία, με τους τόσους πειρασμούς να γίνουμε Άγιοι; Το ερώτημα αυτό προέρχεται από μία οχι σωστή αντίληψη που έχουμε για τους Αγίους. Όταν προσπαθούμε να ζήσουμε αγία ζωή, δεν εννούμε ότι επιδιώκουμε να φθάσουμε στα ύψη των μεγάλων Αγίων για να αποκτήσουμε φήμη Αγίου, και να μας τιμούν οι άνθρωποι! Αυτό ειναι φαρισαϊσμός, που τον κατεδίκασε ο Χριστός. Ούτε πάλι είναι σωστό να νομίζουμε
ότι όλοι οι Άγιοι ήταν κάποιοι εξαιρετικοί άνθρωποι, που τους αξίωσε ο Θεός να κάνουν θαύματα κι έτσι φανερώθηκε η αγιότητά τους! Άγιοι δεν είναι μόνον όσοι έκαναν θαύματα! Υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος Αγίων, στους βίους των οποίων δεν αναφέρεται κανένα θαύμα. Οι περισσότεροι Άγιοι ζούσαν, όπως εμείς μέσα στην κοινωνία και αντιμετώπιζαν καθημερινά τους πειρασμούς του κόσμου. Αλλά με τη βοήθεια του Θεού αγωνίστηκαν, νίκησαν και αξιώθηκαν να τιμηθούν από τον Κύριο με το φωτοστέφανο της αγιότητος. Άνδρες, γυναίκες, νέοι, παιδιά Από όλες τις κοινωνικές τάξεις έγιναν Άγιοι. Ένδοξοι στρατηγοί αλλά και απλοί στρατιώτες· βασιλείς και άρχοντες αλλά και δούλοι· φιλόσοφοι αλλά και αγράμματοι· πλούσιοι και πτωχοί· άνθρωποι που άσκησαν διάφορα επαγγέλματα: κηπουροί, ράφτες. μάγειροι, παντοπώλαι, έμποροι, ηθοποιοί, δεσμοφύλακες φυλακών, ακόμη και δήμιοι που εκτελούσαν τους χριστιανούς Μάρτυρες! Ναί, Άγιοι δεν έγιναν οι αναμάρτητοι! Μόνον ο Θεός είναι αναμάρτητος! Κανένας δεν είναι χωρίς αμαρτίες. Και μάλιστα κάποιοι που αναδείχθηκαν Άγιοι, στην προηγούμενη ζωή τους είχαν πέσει σε βαριά αμαρτήματα, που είναι αισχρό και να τα αναφέρει κανείς. Όμως μετανόησαν ειλικρινά. Τους πειρασμούς που αντιμετώπισαν τους είδαν ως παιδαγωγία Θεού. Καθώς γράφει ο Απόστολος Παύλος: "Ο ουράνιος Πατέρας μας διαπαιδαγωγεί για το καλό μας γιά νά μετάσχουμε στην αγιότητά Του (Εβρ.12,10). Έτσι με την αγιαστική Χάρι των Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας, αλλά και με τον προσωπικό τους πνευματικό αγώνα έφθασαν στην κατάσταση της αγιότητος και θεώσεως, που είναι ο απώτερος σκοπός της ζωής του Χριστιανού.
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές οι προτροπές του λόγου του Θεού, όπως: "να επιδιώκετε την αγιότητα" (Εβρ.12,14) δεν απευθύνονται σε κάποιους εκλεκτούς χριστιανούς αλλά σε όλους μας. Αν δεν ήταν δυνατόν κάθε βαπτισμένος χριστιανός να γίνει άγιος θα μας το ζητούσε ο Θεὀς; Είναι σαφής ο λόγος Του: "Τοῦτο γάρ ἐστι το θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμός ὑμῶν" (Α' Θεσσαλ. 4,3). Ο Θεός ως Δημιουργός και Πατέρας μας ξέρει τις δυνατότητες που έχουμε. Θα μας ζητούσε ποτέ να κάνουμε κἁτι που είναι ακατόρθωτο; Και αυτό που μας ζητεί είναι απαραίτητο, διότι χωρίς την αγιότητα "κανείς δέν θά αντικρύσει τον Κύριο" (Εβρ.12,14). Άλλωστε η ύπαρξη εκατομμυρίων Αγίων από την Αποστολική εποχή μέχρι και τις ημέρες μας αποδεικνύει ότι η αγιότητα μπορεί να επιτευχθεί από όλους μας αρκεί να το θελήσουμε και να το προσπαθήσουμε. "Ας μελετούμε, λοιπόν, συχνά τους βίους των Αγίων και ας αγωνιζόμαστε να τους ομοιάσουμε. Γι αυτό σε όλες τις Ιερές Ακολουθίες της Εκκλησίας μας επαναλαμβάνουμε συχνά: "Τῆς Παναγίας...Θεοτόκου καί ̓Αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων τῶν Ἁγἰων μνημονεύσαντες...πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα". Όπως εκείνοι έτσι να ζήσουμε κι εμείς, έχοντας πάντοτε τα μάτια μας προσηλωμένα στόν Ιησού (βλέπε Εβρ. 12,2).