(Α' Κορ. 1,10-17)
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ίδρυσε την Εκκλησία για να συμπεριλάβει στους κόλπους της όλους τους ανθρώπους· για να ζουν ενωμένοι μεταξύ τους και με τον Τριαδικό Θεό, ώστε να απολαμβάνουν τις πλούσιες δωρεές Του. Και γνωρίζουμε από τις Πράξεις των Αποστόλων (4,32) ότι οι πρώτοι χριστιανοί ήσαν ενωμένοι μεταξύ τους και "είχαν μία καρδιά και μία ψυχή".
Επειδή όμως η Εκκλησία είναι θεανθρώπινος Οργανισμός, το ανθρώπινο στοιχείο της συμβαίνει κάποτε να προξενεί διαιρέσεις μεταξύ των μελών της Εκκλησίας. Υπάρχουν άνθρωποι, που ενώ βαπτίστηκαν, δεν έχουν καταλάβει το πνεύμα του Ευαγγελίου και με τις ενεργειές τους προξενούν σχίσματα μέσα στην Εκκλησία. Αυτό συνέβη και στην Εκκλησία της Κορίνθου. Γι 'αυτό ο Απόστολος Παύλος γράφει στην Α' προς Κορινθίους Επιστολή του:
"Με πληροφόρησαν για σας ...ότι έρχεστε σε προστριβές μεταξύ σας. Θέλω να πώ ότι ο καθένας σας λέει κάτι διαφορετικό. Ο ένας λέγει :"Εγώ είμαι του Παύλου", ο άλλος "Εγώ είμαι του Απολλώ", ένας άλλος "εγώ είμαι του Κηφά" (δηλαδή του Πέτρου) και κάποιος άλλος "Εγώ είμαι του Χριστού" (στίχ.11-12).
Αυτό που συνέβη στην Κόρινθο τότε, με ποικίλες παραλλαγές, δυστυχώς, βλέπουμε να συμβαίνει μέχρι τις ημέρες μας. Και είναι τραγικό να υπάρχουν και κληρικοί, οι οποίοι, με το πρόσχημα ότι τάχα αγωνίζονται να διατηρήσουν την γνησιότητα της Εκκλησίας, διασπούν την Εκκλησία σε παρατάξεις. Εμείς και οι άλλοι· οι οποίοι "άλλοι", ενώ κρατούν τα δόγματα της Ορθόδοξης Πίστης, χαρακτηρίζονται από τους τάχα "γνήσιους ορθοδόξους" αιρετικοί και σχισματικοί και κόβουν την εκκλησιαστική κοινωνία μαζί τους.
Το φαινόμενο αυτό παίρνει δραματικές διαστάσεις, αν η εκκλησιαστική διαίρεση φθάσει σε επίπεδο εθνών. Αν, δηλαδή η εκκλησιαστική ηγεσία μιας Ορθόδοξης χώρας θελήσει να επιβάλει την εξουσία της σε Ορθόδοξη Εκκλησία άλλης Χώρας. Το φαινόμενο αυτό έχει χαρακτηριστεί ώς "εθνοφυλετισμός" και έχει καταδικαστεί από Πανορθόδοξες Συνόδους.
Γι' αυτό, τα όσα έγραψε ο θεόπνευστος Απόστολος Παύλος στους διηρημένους Κορινθίους, έχουν διαχρονική ισχύ και χρειάζεται να τα προσέξουμε όλοι μας: Γράφει ο Παύλος:
-"Αδελφοί, σας ζητώ, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να είστε όλοι σύμφωνοι μεταξύ σας καί να μην υπάρχουν ανάμεσά σας διαιρέσεις, αλλά να είστε ενωμένοι, με μία σκέψη και με ένα φρόνημα" (1,10).
Σαν να τους έλεγε: "Σας το ζητώ στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού", το οποίο έχετε προσβάλλει με τις φιλονικείες σας· εάν, μετά από τα θλιβερά αυτά γεγονότα, έχετε κάποιο σεβασμό στο τίμιο Όνομα του Χριστού, από το οποίο και σείς λάβατε το όνομα και λέγεστε χριστιανοί, να μονοιάσετε μεταξύ σας και να ομοφρονήσετε.
Ο Κύριός μας ήρθε να μας φέρει την ειρήνη και να μας ενώσει όλους μας σε ένα σώμα. Μη διασπάτε λοιπόν την ενότητα και μη χωρίζεστε σε κομμάτια. "Να είστε αρμονικά ενωμένοι, με τα ίδια φρονήματα και με τις ίδιες γνώμες και αποφάσεις".
Αξίζει να μελετήσουμε βαθύτερα τις τρεις λέξεις, τις οποίες ο Παύλος χρησιμοποιεί εδώ: "κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καί ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ".
-κατηρτισμένοι. Είναι ιατρικός όρος που σημαίνει ότι ανατάσσει ένα μέλος του σώματος, π.χ. τo χέρι, που από κάποιο πέσιμο ή χτύπημα εξαρθρώθηκε, έφυγε από τη θέση του, και ο γιατρός το επανασυνδέει. Σαν να τους λέει ο Παύλος, με τις αποσχιστικές αυτές κινήσεις σας, και τα χτυπήματα που επιφέρει ο ένας στον άλλον εξαρθρωθήκατε ως μέλη από το άγιο Σώμα του Χριστού, την Αγία Του Εκκλησία. Φθάνει πια το κακό αυτό! Όπως, άν φύγει ένα μέλος του σώματός μας από τη θέση του σπεύδουμε να πάμε στο γιατρό, για να το επαναφέρει στη θέση του, ώστε να εργάζεται κανονικά, έτσι κι εδώ, να ξανασυνδεθείτε με το σώμα του Χριστού, με τα άλλα μέλη της Εκκλησίας, και να ζήτε αρμονικά.
-"Ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καί ἐν τῇ αὐτῇ γνώμη". Ο νους είναι το κέντρον των διανοητικών λειτουργιών του ανθρώπου. Η γνώμη είναι καρπός των βουλητικών διενεργειών της καρδιάς του ανθρώπου. Άν άλλα συλλογίζεται ο νούς ως ορθά και άλλα επιθυμεί και ενεργεί η καρδιά, έχουμε σχιζοφρενικές αρρωστημένες καταστάσεις. Γι' αυτό τονίζει ο βαθύς γνώστης της ψυχής του ανθρώπου Παύλος· να έχετε όλοι την ίδια σκέψη και το ίδιο φρόνημα, για να επιτύχετε την μεταξύ σας συνοχή και ενότητα.
Ο Απόστολος Παύλος για να βοηθήσει τους Κορινθίους να καταλάβουν τις τραγικές συνέπειες των μεταξύ τους σχισμάτων, τους έθεσε το ερώτημα: "Διαμοιράστηκε λοιπόν ο Χριστός;" (στίχ. 13). Σεις όλοι είστε το σώμα του Χριστού. Όταν χωρίζεστε και γίνεστε κομμάτια, καταλαβαίνετε ότι κομματιάζετε το σώμα του Χριστού, που είναι η Εκκλησία Του; Θα αφήσουμε, λοιπόν, το σώμα του Χριστού κομματιασμένο;
Είθε αδελφοί μου να καταλάβουμε κι εμείς, αλλά να καταλάβουν και όλοι όσοι προκαλούν με τις διασπαστικές τους ενέργειες σχίσματα στη Μία Αγία του Χριστού Ορθόδοξη Εκκλησία, τις φοβερές συνέπειες που έχουν τα εκκλησιαστικά αυτά σχίσματα. Και ας κάνουμε κάθε προσπάθεια, ξεκινώντας από τον εαυτόν μας, να συντελέσουμε, με κάθε θυσία, στήν ενότητα, σαν αυτή που είχαν οι πρώτοι χριστιανοί, που όλοι μαζί ήταν μια καρδιά και μια ψυχή. Αμήν.