(Ημέρα Εορτής 9η Νοεμβρίου)
Η Αγία του Θεού Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ανέδειξε Αγίους μόνον κατά τα χρόνια των Αποστόλων και κατά τους αιώνες των διωγμών από τους ειδωλολάτρες Ρωμαίους αυτοκράτορες, αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας της μέχρι και σήμερα. Έναν μεγάλον Άγιον του 20ού αιώνα γιορτάζουμε την 9η Νοεμβρίου· τον Άγιον Νεκτάριον τον Θαυματουργό.
Ίσως κάποιοι νομίζουν ότι όσοι αναδείχθηκαν Άγιοι ήταν κάποια ειδική κατηγορία ανθρώπων! Όμως, αν μελετήσουμε τους Βίους των Αγίων της Εκκλησίας, θα δούμε ότι Άγιοι αναδείχθηκαν από διάφορα κοινωνικά περιβάλλοντα, ακόμα και από φτωχές οικογένειες, όπως ο Άγιος Νεκτάριος.
Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης το 1846 από φτωχούς γονείς. Μετά τα πρώτα γράμματα που έμαθε στην πατρίδα του, για να συνεχίσει τις σπουδές του οι γονείς του τον έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη. Και επειδή δεν είχε χρήματα να ζήσει, αναγκαζόταν να εργάζεται ως υπάλληλος σε κατάστημα και συγχρόνως να σπουδάζει. Αλλά και αργότερα, στη Θεολογική Σχολή Αθηνών μπόρεσε να σπουδάσει με την βοήθεια ενός ευκατάστατου ευσεβούς χριστιανού, που είχε εκτιμήσει τα πλούσια ηθικά και πνευματικά προσόντα του νεαρού Νεκταρίου, ο οποίος εν τω μεταξύ (το έτος 1876) είχε γίνει Μοναχός και Διάκονος στο νησί Χίος.
Όμως οι οικονομικές δυσκολίες δεν τον εμπόδισαν να φθάσει στην αγιότητα! Με την εργατικότητά του, την βαθειά του πίστη, την ειλικρινή του αγάπη, την αδιάλειπτη προσευχή, την εντατική μελέτη, την ταπείνωσή του, την συγχωρητικότητα και τον γενικότερο καθημερινό πνευματικό του αγώνα έφθασε στη θέωση και την αγιότητα.
Μελετούσε εντατικά την Αγία Γραφή και τα έργα των Πατέρων της Εκκλησίας και προσπαθούσε όχι μόνον ο ίδιος να διδάσκεται από αυτά και να τα εφαρμόζει, αλλά να τα μεταδίδει και στους άλλους, κατά τρόπον συστηματικό και ευκατανόητο. Είναι χαρακτηριστικός ο πίνακας που είχε καταρτίσει, ως φαίνεται πρώτα για τον εαυτό του και έπειτα για τους άλλους, με τα είκοσι πέντε χαρακτηριστικά, που απαρτίζουν την εικόνα του Αγιασμένου πιστού, ( Άπαντα Αγίου Νεκταρίου τόμος Ε' σελ.417. σε διασκευή ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΖΩΗ σελ. 198-9).Μεταξύ άλλων γράφει· Ὁ ἁγιασμένος πιστός:
"Τόν θεῖον Νόμον ἀγαπᾶ μέ τήν καρδιά του, τόν διαφυλάττει ἀκέραιον καί τόν ἐφαρμόζει στή ζωή του.
"Τή δική του θέληση τήν ἔχει συντονίσει μέ τή θέληση τοῦ Θεοῦ.
"Μέ τήν πνευματική του ἄσκηση καί τήν ἀδιάλειπτη προσευχή θέλει νά εἶναι εὐάρεστος στόν Θεό".
Στα τρία αυτά, αξίζει να προστεθεί και ένα ακόμη χαρακτηριστικό της εικόνας του Αγιασμένου Πιστού, που παρουσιάζει ο Άγιος Νεκτάριος: Ὁ ἁγιασμένος ἄνθρωπος
"Εἶναι ἁπλός στή συμπεριφορά του καί δέν κρατάει κακία σέ κανέναν".
Όλα αυτά ο Άγιος Νεκτάριος, όπως βλέπουμε στον Βίο του, τα τήρησε απόλυτα σε όλη του τη ζωή. Πολλά είναι τα περιστατικά.
Μετά τις θεολογικές σπουδές του ο Διάκονος Νεκτάριος το έτος 1885 εκλήθη να υπηρετήσει στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος-ιερέας και αργότερα Μητροπολίτης Πενταπόλεως της Λιβύης. Στο Κάιρο της Αιγύπτου, όπου τοποθετήθηκε από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας ως Εκπρόσωπός του, ανέπτυξε ένα ευρύ εκκλησιαστικό έργο και όλοι οι άνθρωποι εκδήλωναν με ενθουσιασμό τον θαυμασμό τους για τη φωτισμένη προσωπικότητά του. Αυτό προκάλεσε τη ζήλεια και τον φθόνον κάποιων, οι οποίοι με ύπουλες ενέργειες κατόρθωσαν να διωχθεί από την Αίγυπτο ο Μητροπολίης Νεκτάριος και να μεταβεί στην Ελλάδα. Αρχικά, για τρία χρόνια (1891-1894) προσέφερε τις υπηρεσίες του ως ιεροκήρυκας σε Ιερές Μητροπόλεις και στη συνέχεια διορίστηκε Διευθυντής της "Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς" Αθηνῶν. Κατά τα 14 χρόνια (1894-1908) της διακονίας του στη Σχολή αυτή, ο Άγιος Νεκτάριος, ενέπνεε τους σπουδαστές με τη διδασκαλία του και προ παντός με την αγιασμένη μορφή του. Πολλοί από τους σπουδαστές του έγιναν εξαίρετοι ιερείς και αρχιερείς και μερικοί απέκτησαν φήμη Αγίου.
Το έτος 1908 ο Άγιος Νεκτάριος απεσύρθη στο Μοναστήρι Αγίας Τριάδος στο νησί Αίγινα, το οποίο είχε ιδρύσει κατά τα έτη 1904-1907. Συνέγραψε πλήθος σοφών έργων με θέματα θεολογικά, Χριστιανικής Ηθικής, Εκκλησιαστικής Ιστορίας και άλλα.
Αλλά εκείνο το στοιχείο που τον ανέδειξε μεγάλο Άγιο ήταν ο τρόπος που αντιμετώπισε την εχθρότητα, τη ζήλεια, και την κακία των πονηρών ανθρώπων. Σε όλη του τη ζωή ο Άγιος Νεκτάριος υπέστη διωγμούς, αισχρές συκοφαντίες, και προσβολές. Όλα αυτά όμως, τα αντιμετώπισε με ιώβια υπομονή, με ανεξικακία, με συγχωρητικότητα και απέραντη αγάπη. Δεν κράτησε καθόλου πικρία στην καρδιά του για όσους τον έθλιψαν. Αντίθετα, όταν του δινόταν ευκαιρία και τους ευεργετούσε!
Γι' αυτό ο Θεός τον ετίμησε και τον εδόξασε με πλήθος θαυμάτων, όταν ήταν εν ζωή, αλλά ιδιαιτέρως από τη στιγμή που οι Άγγελοι-την ημέρα της Εορτής των 8 Νοεμβρίου 1920- παρέλαβαν την αγιασμένη ψυχή του και την παρέδωσαν στα χέρια του Θεού!
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ας έχουμε πρότυπο συμπεριφοράς τον Άγιο Νεκτάριο, όταν αντιμετωπίζουμε την ζήλεια, τον φθόνο και την κακία των άλλων. Και ας ζητούμε την μεσιτεία του σε δύσκολες ώρες της ζωής μας, με την βεβαιότητα ότι αποτελεσματικά θα μας βοηθήσει!