Οι Ιερές Ακολουθίες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που διανύουμε την περίοδο αυτή, όπως του Μεγάλου Αποδείπνου και τη θείας Λειτουργίας των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, καθώς και οι Ευαγγελικές περικοπές, όπως η σημερινή, αναφέρονται στην εκζήτηση της προστασίας του Θεού από τις επιθέσεις του πονηρού. Ο Κύριος στην Προσευχή που μας έδωσε ως πρότυπον, γνωστή ως "Κυριακή Προσευχή", μας υπέδειξε να παρακαλούμε τον Ουράνιο Πατέρα να μας προστατεύει και γλιτώνει από τον πονηρό (Ματθ. 6,13).
Έχουμε απόλυτη ανάγκη της προστασίας του Θεού από τον πονηρό, γιατί μόνοι μας δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε.
Από όσα γνωρίζουμε, το αρχικό όνομα του πονηρού ήταν εωσφόρος που σημαίνει λαμπερός· ο Θεός τον δημιούργησε ως Αρχάγγελο φωτεινό, αρχηγό ολοκλήρου τάγματος αγγέλων, όπως και τα άλλα εννέα τάγματα των Αγγέλων. Αλλά δυστυχώς από εγωισμό αντιτάχθηκε στο Θεό με όλους τους αγγέλους του, με αποτέλεσμα να ξεπέσουν από τον ουρανό, να διακοπεί η σχέση τους με τον Θεό και να καταντήσουν πονηροί δαίμονες. Αφού πλέον, ο σατανάς έγινε εχθρός του Θεού, έγινε και εχθρός των δημιουργημάτων του Θεού και μάλιστα του ανθρώπου. Ως γνωστόν από φθόνο για την ευτυχία του ανθρώπου, με πονηρό τρόπο κατάφερε να απομακρύνει τον άνθρωπο από τον παράδεισο και από τότε συνεχίζει αυτή την πολεμική εναντίον των ανθρώπων του Θεού. Γι ̓ αυτό χαρακτηρίζεται ως "ανθρωποκτόνος" (Ιωάν. 8,44), πονηρός, διάβολος, σατανάς, καθώς προσπαθεί συνεχώς να παρεμποδίζει τον άνθωπο στην κοινωνία του με τον Θεό.
Στην προσπάθειά του αυτή ο σατανάς εξαπολύει πειρασμούς στην διάνοια του ανθρώπου, ώστε να τον ρίξει στην αμαρτία, και έτσι να τον ξεκόψει από τον Θεό. Κάποτε οι πειρασμοί αυτοί είναι πολύ ισχυροί. Ο Απόστολος Παύλος τους χαρακτηρίζει "φλογισμένα βέλη του πονηρού " (Εφεσ. 6,16). Άλλες φορές, γράφει ο Απόστολος Πέτρος "ο αντίπαλός σας διάβολος περιφέρεται σαν το λιοντάρι που βρυχάται, ζητώντας κάποιον να καταβροχθίσει (Α' Πέτρ. 5,8). Άλλοτε, αντίθετα, εμφανίζεται στην αρχή σαν μικρό, αδύναμο μυρμήγκι και παρουσιάζει τον πειρασμό του μικρό, άνευ σημασίας, σαν να προέρχεται από ένα μυρμήγκι· έ, τι κακό μπορεί να σου κάνει ένα μυρμηγκάκι! Αλλά όταν δεχθεί τον πειρασμό ο άνθρωπος τότε ο πονηρός μεταμφιέζεται σε λιοντάρι και εμφανίζει την αμαρτία που διέπραξε ο άνθρωπος πολύ βαρειά, ασυγχώρητη, για να τον ρίξει στην απόγνωση και κατάθλιψη· γι' αυτό οι Άγιοι Πατέρες αποκαλούν τον σατανά "μυρμηγκολέοντα".
Εξάλλου, ο σατανάς αποδεικνύεται καλλιτέχνης στο να ζωγραφίζει την αμαρτία με ωραία ελκυστικά χρώματα για να παρασύρει τον άνθρωπο να την αποδεχθεί. Ένας άλλος τρόπος που χρησιμοποιεί ο πονηρός είναι να πείσει τον άνθρωπο να μη ντρέπεται για την αμαρτία που θα κάνει, δεν θα τον δει κανένας· όμως, μετά τη διάπραξη της αμαρτίας ο διάβολος φροντίζει να γίνει γνωστή για να εξευτελίσει τον άνθρωπο στην κοινωνία. Πόσα τέτοια σκάνδαλα ακούμε με διάσημους ανθρώπους. Μία ακόμη μέθοδος που χρησιμοποιεί ο πονηρός, για να ξεγελά τον άνθρωπο, γράφει ο Απόστολος Παύλος είναι: "ο ίδιος ο σατανάς μεταμφιέζεται σε άγγελον φωτός" (Β' Κορ. 11,14). Είναι δε, αδίστακτος, αφού είχε το θράσος να πειράξει και τον ίδιο τον Χριστό και να ζητήσει από τον Κύριο να πέσει και να προσκυνήσει τον σατανά! (Ματθ. 4,9).
Και όλη αυτή την πολεμική του τέχνη ο διάβολος προσπαθεί να την ασκεί κρυφά, χωρίς να φαίνεται· χρησιμοποιεί το καμουφλάζ με τρόπο αριστοτεχνικό· επιδιώκει να πιστεύουν οι άνθρωποι ότι δεν υπάρχει διάβολος, και ότι όλα όσα λέγονται γι᾽ αυτόν, είναι προϊόν φαντασίας! Χρησιμοποιεί την απάτη για να παρασύρει με κάθε είδους άνομα και απατηλά μέσα τους ανθρώπους (βλ. Β' Θεσσαλ. 2,10). Ο Κύριος μας προειδοποίησε: "ο διάβολος είναι ψεύτης, και είναι ο πατέρας του ψεύδους" (Ιωάν.8, 44).
Όλα αυτά φανερώνουν ότι ο πονηρός είναι πολύ επικίνδυνος και θέλει να εμφανίζεται ως κοσμοκράτορας. Όμως να ξέρουμε ότι, η δύναμη του σατανά δεν είναι απεριόριστη ούτε αιώνια. Θα έρθει στιγμή που ο σατανάς θα χάσει πλήρως τη δύναμή του και με όλα τα πονηρά πνεύματα θα καταδικαστεί από τον Θεόν αιώνια (βλ. Β' Πέτρ. 2,3 & Αποκάλ. 20,10).
Άλλωστε, η νίκη του Χριστού κατά του διαβόλου έχει ήδη αρχίσει. Ο Χριστός νίκησε τον σατανά στο όρος των πειρασμών (βλ. Ματθ.4,1-11). Ο Κύριος νικούσε τον σατανά ό,που τον συναντούσε να τυραννεί τους ανθρώπους, όπως στην περίπτωση του παιδιού με το δαιμονικό πνεύμα, που μας αναφέρει το σημερινό Ευαγγέλιο (Μάρκ.9,25-27). Επίσης ο Κύριος νίκησε τον σατανά επάνω από τον Σταυρό (Κολοσ. 2,15). Αυτός άλλωστε ήταν και ο σκοπός του ερχομού του Κυρίου στη γη: "ο Υιός του Θεού ήρθε στον κόσμο: Για να καταστρέψει τα έργα του διαβόλου" (Α' Ιωάν. 3,8).
Τι σημαίνουν για μας όλα αυτά; Ότι όταν είμαστε ενωμένοι με τον Χριστό δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε. Λέγει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: «Όταν κοινωνήσουμε το Άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού βγαίνουμε από το ναό δυνατοί σαν λιοντάρια, που βγάζουμε φωτιά και γινόμαστε φοβεροί στον διάβολο».
Δύο ακόμη ισχυρά όπλα κατά του διαβόλου, μας υπέδειξε ο Κύριος με το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα: "Το δαιμονικό γένος δεν μπορεί κανείς να το βγάλει -διώξει- με τίποτε άλλο, παρά μόνον με προσευχή και νηστεία" (Μάρκ. 9,29). Γι' αυτό, όλο και με περισσότερη ζέση ψυχής να προσευχόμαστε και να νηστεύουμε τις άγιες αυτές ημέρες, για να ενισχυθούμε στον αγώνα ενάντια στις επιθέσεις του ανθρωποκτόνου σατανά. Αμήν.
Από έλλειψη χρόνου, εδώ σταματούμε, και Θεού θέλοντος στην επόμενη Ομιλία μας θα αναφερθούμε σε δυό ακόμη ενδιαφέρουσες πλευρές του θέματός μας.