Ο Χριστός είναι το αληθινό Φως (βλ. Ιωάν. 1,9). Το φως Του ο Κύριος το μεταδίδει σε όσους πιστεύσουν σ' Αυτόν και ενωθούν μαζί Του ως μέλη, της Μιάς Αγίας Εκκλησίας Του. Έτσι και οι χριστιανοί γίνονται φως. Αυτό έχει ως φυσική συνέπεια αυτοί, το φως που θα λάβουν από τον Χριστό, να το αντανακλούν και στους άλλους. Δεν μπορούν να το κρατήσουν για τον εαυτό τους μόνο ή να το κρύψουν! Ο Κύριος είπε: "Εσείς είστε το φως για τον κόσμο... Οι άνθρωποι όταν ανάψουν το λυχνάρι δεν το βάζουν κάτω από το δοχείο με το οποίο μετρούν το σιτάρι, αλλά το τοποθετούν στον λυχνοστάτη, για να φωτίζει όλους τους ανθρώπους του σπιτιού" (Ματθ. 5,14-15). Η αποστολή που ανέθεσε ο Χριστός στους χριστιανούς είναι, το φως Του να το σκορπούν και στους άλλους.
Αλλά πως πραγματοποιείται αυτό;
-Με τη φωτεινή παρουσία τους. Με τη φωτεινή ζωή τους. Με την καθαρότητα του βίου τους. Όταν κάποιος βλέπει ένα χριστιανό που αντικατοπτρίζει το φως του Χριστού με το γαλήνιο και φωτεινό πρόσωπο, με το αγνό βλέμμα του, με τον γλυκό λόγο του δέχεται την πνευματική ακτινοβολία του.
Αναφέρεται το εξής περιστατικό: Τρεις Μοναχοί είχαν την συνήθεια να πηγαίνουν μία φορά τον χρόνο στον Άγιο Αντώνιο, για να διδάσκωνται από εκείνον. Οι δύο, του έκαναν διάφορες ερωτήσεις γύρω από την άσκηση της ψυχής και του σώματος. Ο τρίτος Μοναχός ωστόσο, άκουγε πάντοτε σιωπηλός.
«Τόσα χρόνια μ' επισκέπτεσαι, αδελφέ, και ποτέ δεν μου έκανες την παραμικρή ερώτηση», του είπε κάποτε ο Άγιος.
«Μου αρκεί που σε βλέπω, Αββά. Και αυτό ακόμα με διδάσκει πολλά», αποκρίθηκε με σεβασμό ο Μοναχός.
Όταν το φως του Χριστού καταυγάζει την ψυχή του ανθρώπου, αβίαστα, χωρίς άλλη ιδιαίτερη προσπάθεια, το διαχέει στους γύρω του.
-Μέ τον φωτισμένο λόγο τους. Με την εντολή που έλαβαν οι Άγιοι Απόστολοι από τον διδάσκαλό τους εκήρυξαν το Ευαγγέλιο του Χριστού σε πολλά έθνη, από τη Μεγάλη Βρετανία μέχρι την Ινδία και φώτισαν την οικουμένη με το φως του Χριστού. Το έργο τους συνέχισε και συνεχίζει η Εκκλησία με τα φωτισμένα μέλη της σε όλο τον κόσμο. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι κάποιοι που διακρίθηκαν για το ζήλο τους, αλλά και για την αποτελεσματικότητα των ενεργειών τους, απεκλήθησαν "Φωτισταί". Όπως είναι οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος Φωτισταί των Σλάβων και ο Άγιος Γρηγόριος Φωτιστής της Αρμενίας. Τους δε, Τρεις Μεγάλους Ιεράρχες Βασίλειο, Γρηγόριο και Χρυσόστομο η Εκκλησία τους αποκαλεί "μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος", οι οποίοι με τις φωτεινές ακτίνες της διδασκαλίας τους φώτισαν την οικουμένη (βλ. Απολυτίκιον εορτής των, 30 Ιανουαρίου).
Βέβαια, όλοι οι Χριστιανοί δεν έχουν την κλήση από τον Θεό να φθάσουν στα ύψη των Αγίων αυτών, όλοι όμως μπορούμε, ανάλογα με τις συνθήκες στις οποίες ζούμε, να συμβάλλουμε στο ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας μας, ώστε όλο και περισσότεροι να δεχθούν το Φως του Χριστού. Πόσοι άνθρωποι, που ζούσαν στο σκοτάδι της απιστίας και της άγνοιας του Θεού, απογοητευμένοι και απελπισμένοι από την κοινωνία αυτή, σώθηκαν από ένα καλό λόγο, από μια φωτισμένη συμβουλή ενός απλού χριστιανού με φωτισμένο το νου και την καρδιά!
-Με τα φωτεινά έργα. Ο Ίδιος ο Κύριος μας υπέδειξε τον τρόπο: "Έτσι να λάμπει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας" (Ματθ.5,16). Και μη φανταστούμε ότι ο Κύριος εδώ μας προτρέπει για μεγάλα έργα, που θα ήταν δύσκολο να πραγματοποιήσουμε. Δεν κάνει λόγο για μεγάλα έργα, αλλά για καλά έργα. Όπως το ταπεινό λυχνάρι, που έφερε προηγουμένως ως παράδειγμα, απλά φωτίζει όλους τους ανθρώπους του σπιτιού, έτσι κι εμείς παίρνοντας φως από τον Χριστό να φωτίζουμε με το καλό παράδειγμά μας πρώτα τους ανθρώπους του σπιτιού μας. Από τη χριστιανική συμπεριφορά μας να φωτιστούν τα παιδιά μας, ο άντρας μας, η γυναίκα μας. Πόσοι σύζυγοι σώθηκαν από την αγία συμπεριφορά των συζύγων τους! Πόσοι Άγιοι αναδείχθηκαν από αγιασμένες μητέρες! Δεν χρειάζονται συνεχείς επιπλήξεις, γκρίνιες, μαλώματα, άκαιρες διδασκαλίες. Τα καλά έργα που γίνονται με ειλικρινή αγάπη θα έχουν ευεργετικά αποτελέσματα.
Με τον ίδιο τρόπο θα επεκτείνουμε τα καλά μας έργα στο ευρύτερο περιβάλλον μας στην κοινωνία. Πρόθυμα να συμμετέχουμε σε κάθε καλό έργο της Εκκλησίας και της κοινωνίας. Ἐξ άλλου, η δικαιοσύνη και η ειλικρίνεια στις συναλλαγές μας· η τιμιότητα στο επάγγελμά μας· η τήρηση των υποσχέσεών μας· η πρόθυμη εξυπηρέτηση και βοήθεια εκείνου που έχει την ανάγκη μας· η υπομονή και η ευγένεια· η συγχώρηση και ανεξικακία σε όσους μας βλάπτουν· η αγάπη προς όλους, όλα αυτά και άλλα παρόμοια δεν μπορεί να μη φέρουν αγαθό αποτέλεσμα.
Η φωτισμένη συμπεριφορά μας θα συγκινεί τους άλλους. Θα τους βοηθεί να αλλάξουν πορεία. Θα καταλάβουν ότι αυτά που διδάσκει ο Χριστός δεν είναι ακατόρθωτα, αφού υπάρχουν άνθρωποι στις ημέρες μας που τα εφαρμόζουν. Έτσι θα ελκύονται στον Σωτήρα Χριστό όλο και περισσότεροι· Θα θέλουν να Τον πλησιάσουν για να φωτιστούν και οι δικές τους ψυχές και - όπως είπε ο Χριστός - θα δοξάζουν τον Ουράνιο Πατέρα!
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, είθε να διατηρούμε μέσα μας το Φως του Χριστού· να είμαστε συνεχώς εστίες φωτός, και αυτό το φως να το ακτινοβολούμε γύρω μας με την φωτεινή παρουσία μας, με τον φωτισμένο λόγο μας, με το φωτεινό παράδειγμά μας, ώστε και μέσω ημών να δοξάζεται ο Θεός. Αμήν.