(12/12/2019)
Η προτροπή του Κυρίου "ἅγιοι γίνεσθε" (Α' Πέτρ. 1,16) απευθύνεται σε όλους.
Και Άγιοι αναδείχθηκαν από όλα τα κοινωνικά στρώματα· αριστοκράτες και απλοί ιδιώτες.
Διακεκριμένοι επιστήμονες και φιλόσοφοι, αλλά και απλοί χωρικοί και μικράς μορφώσεως άνθρωποι. Ένας από τους τελευταίους είναι και ο Άγιος Σπυρίδων, ο οποίος μάλιστα αποκαλείται Θαυματουργός, για τα πολλά θαύματα που έκανε με τις πρεσβείες του προς τον Θεό, και όταν ζούσε και μετά την οσία κοίμησή του.
Ο Άγιος Σπυρίδων, τον οποίον εορτάζουμε την 12η Δεκεμβρίου, γεννήθηκε το έτος 270 μ. Χ. και έζησε σε ένα χωριό της Κύπρου. Το επάγγελμά του ήταν βοσκός προβάτων. Νυμφεύτηκε, απέκτησε μία κόρη, την Ειρήνη, αλλά η σύζυγός του μετά από λίγο πέθανε. Η ζωή του ήταν απλή. Εκεί που βοσκούσε τα πρόβατά του, προσευχόταν και μελετούσε την Αγία Γραφή. Η προσπάθειά του ήταν να τηρεί ακριβώς όσα έγραφε το Ευαγγέλιο.Έτσι απέκτησε μεγάλη αρετή. Χαρακτηριστικό ήταν το εξής θαυμαστό γεγονός. Ένα βράδυ πήγαν κλέφτες στη στάνη, που είχε τα πρόβατά του, να τα κλέψουν. Όμως η χάρη του Θεού προστάτευε τον βοσκό Σπυρίδωνα· και τί συνέβη; Μία αόρατη δύναμη κρατούσε τους κλέφτες ακίνητους, σαν κάποιος να τους είχε δέσει χειροπόδαρα και δεν μπορούσαν να κινηθούν. Το πρωί που βγήκε ο Σπυρίδων να βγάλει τα πρόβατα στη βοσκή βλέπει τους κλέφτες ακίνητους μπροστά στο μαντρί. Απόρησε και τους ερωτά· τί σας συμβαίνει; Εκείνοι του απαντούν· ήρθαμε τη νύχτα να κλέψουμε πρόβατα και μια δύναμη μας καθήλωσε εδώ ακίνητους. Ο πράος Σπυρίδων τους λυπήθηκε. Όχι μόνον δεν τους επέπληξε, αλλά τους έλυσε από τον δεσμό και μάλιστα τους χάρισε δύο πρόβατα λέγοντας: Για να έλθετε ως εδώ η ανάγκη σας έκανε. Πάρτε αυτά τα δύο πρόβατα για την ταλαιπωρία σας να είστε εδώ ακίνητοι όλη τη νύχτα!
Η αρετή του, η αγάπη του προς όλους, η υποδειγματική χριστιανική ζωή του, εντυπωσίαζε όλους. Γι' αυτό όταν εκοιμήθη ο Επίσκοπος της Επαρχίας εκείνης, όλοι, ιερός κλήρος και λαός, επέλεξαν τον Σπυρίδωνα ως Επίσκοπον Τριμυθούντος Κύπρου.
Το έργο του Επισκόπου την εποχή εκείνη δεν ήταν μόνον επίπονο αλλά και επικίνδυνο, γιατί συνεχίζονταν οι διωγμοί εναντίον των χριστιανών. Ο ίδιος ο Άγιος Σπυρίδων είχε βασανιστεί για την πίστη του και είχε προσβληθεί το μάτι του και είχε εξαρθρωθεί ο ώμος του. Αλλά παρόλα τα εμπόδια ανεδείχθη φιλόστοργος ποιμήν των λογικών προβάτων της Επισκοπής του.
Όλοι στις δυσκολίες τους προσέτρεχαν σ' αυτόν, για ενίσχυση και βοήθεια. Σε κάποιες περιπτώσεις έλυνε τα προβλήματα με τρόπον θαυματουργικόν. Ως παράδειγμα να θυμηθούμε το περιστατικό εκείνο με το φίδι. Κάποιος του ζήτησε να τον δανείσει ένα χρηματικό ποσόν. Δεν είχε. Και τί έκανε; Είδε στην αυλή του ένα φίδι· με την προσευχή του το μετέβαλε σε χρυσό κα είπε στον άνθρωπο να το δώσει ως ενέχειρο, να δανειστεί τα χρήματα που είχε ανάγκη, και όταν θα μπορούσε να εξοφλήσει τον ενεχυροδανειστή να πάρει πίσω το φίδι. Όπως και έγινε. Όταν πήρε μετά το χρυσό φίδι στα χέρια του ο Άγιος Σπυρίδων το έβγαλε στην αυλή, το φίδι ξαναήλθε στη φυσική του κατάσταση και έφυγε.
Θαυμάζουμε τον Άγιο Σπυρίδωνα όχι μόνον για το πλούσιο ποιμαντικό και φιλανθρωπικό του έργο, αλλά και για τη στήριξη των Ορθοδόξων δογμάτων σε μια εποχή, που η γνωστή αίρεση του Αρείου είχε αναστατώσει την Εκκλησία, και χρειάστηκε να συνέλθει η Α' Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια της Βιθυνίας. Στη Σύνοδο αυτή έλαβε μέρος και ο Επίσκοπος Τριμυθούντος Σπυρίδων. Σε κάποια στιγμή σηκώνεται στο μέσον της Συνόδου ο Άγιος Σπυρίδων, στρέφεται προς τον Άρειο, κρατώντας ένα κεραμίδι, και του λέγει. Για να καταλάβεις ότι Ένας είναι ο Θεός με Τρία πρόσωπα κοίταξε: υψώνει το κεραμίδι ο Άγιος και αμέσως πετάγεται φωτιά προς τα επάνω, νερό προς τα κάτω και στο χέρι του έμεινε το χώμα. Το γεγονός, όπως ήταν φυσικό, εντυπωσίασε όλους, και βοήθησε να καταλάβουν ότι, όπως το κεραμίδι είναι ένα με τρία στοιχεία και ο Θεός είναι ένας με τρία πρόσωπα. Φυσικά, η γλώσσα και οι παραστάσεις τις οποίες χρησιμοποιούμε εμείς οι άνθρωποι για κάποιο δημιούργημα ή υλικό αντικείμενο δεν αντιστοιχεί προς τον Θεό ούτε είναι περιγραφικό του Θεού, του Δημιουργού των πάντων και του κατεξοχή μυστηρίου. Η ουσία του Θεού είναι υπερφυσική, πέραν από κάθε κατανόηση από τον ανθρώπινο νου και πέραν από κάθε περιγραφή από όποια ανθρώπινη γλώσσα.
Ο Θεός δόξασε τον Άγιον Σπυρίδωνα και μετά την κοίμησή του, που συνέβη το έτος 348, διατηρώντας επί αιώνες μέχρι σήμερα το Λείψανό του άφθορο. Για να προστατευθεί το ιερό του Λείψανο από βεβήλωση αλλοπίστων το έτος 1456 μεταφέρθηκε στο νησί Κέρκυρα, που βρίσκεται στο βόρειο Ιόνιον Πέλαγος, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα. Με θαυμαστές επεμβάσεις ο Άγιος Σπυρίδων έχει σώσει το νησί από επιδρομές εχθρών, από θανατηφόρο επιδημία πανούκλας, από γενική πείνα ελλείψει τροφίμων, από μακρά ανομβρία, που είχαν ξεραθεί τα πάντα, καθώς και από άλλες συμφορές. Πλήθη πιστών από όλον τον κόσμο σπεύδουν κάθε μέρα να προσκυνήσουν το ιερό Λείψανο του Αγίου και να ζητήσουν τις πρεσβείες του. Αναρίθμητα είναι τα θαύματα που συνεχώς επιτελεί.
Είθε, αδελφοί μου, κι εμείς να προσπαθούμε να μιμούμαστε την απλότητα του Αγίου Σπυρίδωνα. Την ανεξικακία του όταν οι άλλοι μας αδικούν. Την φιλανθρωπία του για όσους μας ζητούν βοήθεια, και την ατράνταχτη πίστη του στα δόγματα της Εκκλησίας μας.
Εύχομαι, με τις πρεσβείες του Αγίου Σπυρίδωνα να απολαμβάνεται όλοι σας πάντοτε την προστασία του Θεού και πλούσιες τις ευλογίες Του. Αμήν.