Στη θεία Λειτουργία και στις Ιερές Ακολουθίες αναπέμπονται δεήσεις ὑπέρ τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Εξ άλλου η σημερινή Κυριακή χαρακτηρίζεται ως Κυριακή της Ορθοδοξίας. Ας δούμε λοιπόν, σήμερα τις δύο αυτές σχετικές έννοιες Ορθοδοξία και Ορθόδοξος χριστιανός.
Η Εκκλησία μας είναι γνωστή ως Ορθόδοξη Εκκλησία. Όμως ο επίσημος τίτλος της, όπως αναγράφεται στο Σύμβολο της Πίστεως είναι: "Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία". Εκεί δεν αναγράφεται η λέξη Ορθόδοξη. Από πού λοιπόν, προήλθε ο νέος αυτός τίτλος και τι σημαίνει;
Μετά από την καταδίκη των αιρέσεων από τις Επτά Οικουμενικές Συνόδους, εξακολούθησαν να ταλαιπωρούν την Αγία μας Εκκλησία διάφοροι αιρετικοί. Ιδιαίτερα επιθετικοί ήσαν οι εικονομάχοι, οι οποίοι συνέχεαν την τιμή των εικόνων με την λατρεία των εικόνων, και γι ̓ αυτό όπου εύρισκαν εικόνες τις κατέστρεφαν. Και όχι μόνον αυτό. Καταδίωκαν σκληρά και τους ευλαβείς χριστιανούς που τιμούσαν τις ιερές εικόνες. Αυτή η θλιβερή κατάσταση στην Εκκλησία συνεχίστηκε επί ένα αιώνα, μέχρι που η ευσεβής Βασίλισσα της Κωνσταντινουπόλεως Θεοδώρα, το έτος 843 συνεκάλεσε Σύνοδον Ιεραρχών. Η Σύνοδος αυτή στηρίχτηκε στις αποφάσεις της 7ης Οικουμενικής Συνόδου και κατεδίκασε την εικονομαχία. Και την Α' Κυριακή των Νηστειών, του έτους 843 αναστηλώθηκαν επισήμως στους ιερούς ναούς οι ιερές εικόνες. Ονομάσθηκε δε αυτή η ημέρα ως Κυριακή της Ορθοδοξίας. Από τότε, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, για να αντιδιαστέλλεται από διάφορες άλλες αιρετικές "εκκλησίες", χρησιμοποιούσε τον τίτλο Ορθόδοξη Εκκλησία, και τα μέλη της αποκαλούνταν Ορθόδοξοι Χριστιανοίͅ. Η λέξη Ορθό-δοξος είναι σύνθετη και σημαίνει αυτόν που πιστεύει στο ορθό δόγμα, στις ορθές διδασκαλίες της Αγίας μας Εκκλησίας. Όταν δε, τον 11ον αιώνα αποσχίστηκε η Δυτική Εκκλησία της Ρώμης και τον 16ον αιώνα αποσχίστηκαν από τον Πάπα Ρώμης ο Καλβίνος, ο Λούθηρος και ο Ζβίγκλιος, και δημιούργησαν τις λεγόμενες εκκλησίες των Διαμαρτυρομένων, ο όρος Ορθόδοξη Εκκλησία καθιερώθηκε απόλυτα, για να διακρίνεται από όλες αυτές τις σχισματικές και αιρετικές λεγόμενες "εκκλησίες".
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, παρ' όλη την εχθρότητα που αντιμετώπισε επί αιώνες από τους Ετεροδόξους, δεν παύει να προσεύχεται προς τον Κύριο να καταπαύσει τα σχίσματα, να επαναφέρει στην ορθή Αποστολική πίστη τους αιρετικούς και να ενώσει όλους όσους πιστεύουν τον Χριστό ως Θεό, στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Παράλληλα, διατηρεί με πιστότητα όλα τα Δόγματα που διατυπώθηκαν από τις Οικουμενικές Συνόδους και γενικότερα από την Ιερά Παράδοση, από την εποχή του Κυρίου και των Αγίων Αποστόλων μέχρι σήμερα.
Αν σκεφτούμε ότι σήμερα υπάρχουν εκατομμύρια αιρετικών, που γεννήθηκαν σε αυτά τα περιβάλλοντα των ετεροδόξων, μπορούμε να εκτιμήσουμε πόσο έχουμε ευεργετηθεί εμείς από τον Θεό, όσοι γεννηθήκαμε σε Ορθόδοξες οικογένειες ή οδηγηθήκαμε αργότερα από το Άγιο Πνεύμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και αναγεννηθήκαμε με το Άγιο Βάπτισμα και το Άγιο Χρίσμα.
Και δεν θα πρέπει να μας ανησυχεί ο περιορισμένος αριθμός των Ορθοδόξων. Το είπε ο Κύριος: "Μη φοβάσαι το μικρό μου ποίμνιον. Σ' εσάς ευαρεστήθηκε ο Πατέρας σας -Θεός- να δώσει τη βασιλεία Του" (Λουκ. 12, 23).
Η Ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν έδωσε σημασία στους αριθμούς. Δεν κάνει προσηλυτισμό, για να εξαναγκάζει τους άλλους να προσέλθουν στους κόλπους της. Απευθύνει το του Κυρίου κάλεσμα: "Ὅστις θέλει" να έλθει. Εξαπλώνεται με το λόγο του Ευαγγελίου, την αγάπη προς όλους, την διακονία και την αυτοθυσία των μελών της χάριν του Χριστού και του πλησίον. Στους πρώτους χρόνους του χριστιανισμού οι ειδωλολάτρες εντυπωσιάζονταν από τη συμπεριφορά των χριστιανών και έλεγαν: Δέστε οι χριστιανοί πόσον αγαπώνται μεταξύ τους! Και συνεχώς όλο και περισσότεροι προσέρχονταν να βαπτιστούν.
Είναι εντυπωσιακή η πληροφορία ότι, στη Σίδη της Παμφυλίας, μετά τους αιώνες των διωγμών, ήσαν τόσοι πολλοί οι χριστιανοί, που για να συμμετάσχουν όλοι στη θεία Λειτουργία χρησιμοποιούσαν το μεγάλο αμφιθέατρο της Σίδης (αυτό που σώζεται μέχρι σήμερα).
Έχουμε υπέροχα παραδείγματα αληθινών ορθοδόξων χριστιανών! Ας μιμηθούμε την πίστη τους και την αγάπη τους! Αγάπη μεταξύ μας, αγάπη προς όλους!
Στο τέλος κάθε Λειτουργίας ψάλλουμε δοξολογικά: "Εἴδομεν τό φῶς τό ἀληθινόν... εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ...". Αυτή την αληθινή Ορθόδοξη πίστη να φροντίζουμε να την γνωρίζουμε όλο και περισσότερο, με την καθημερινή μελέτη του Ιερού Ευαγγελίου και τη μελέτη Ορθοδόξων βιβλίων, ώστε και μας να στηρίζει, αλλά και για να είμαστε πάντοτε έτοιμοι -όπως μας προτρέπει ο Απόστολος Πέτρος- να δίνουμε τη σωστή απάντηση σ' όλους όσοι μας ζητούν να τους δικαιολογήσουμε αυτά που πιστεύουμε (βλ. Α' Πέτρ. 3,15).
Είναι απαράδεκτο να πλησιάζουν οι αιρετικοί έναν Ορθόδοξο βαπτισμένο χριστιανό και να προπαγανδίζουν τις αιρετικές τους δοξασίες, υποστηρίζοντας ότι αυτά τάχα γράφει το Ευαγγέλιο, και ο ορθόδοξος, από άγνοια του Ευαγγελίου, να φεύγει από την Ορθόδοξη Εκκλησία και να προσκολλάται στην αίρεση!
Αδελφοί μου, η Ορθόδοξη Πίστη είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός μας. Για να φθάσει μέχρις εμάς ανόθευτη ἡ πίστη εκατομμύρια έχυσαν το αίμα τους. Ας τον φυλάξουμε προσεκτικά τον θησαυρό αυτόν και ας τον παραδώσουμε επίσης ανόθευτο στους επιγενέστερους.
Και ας τελειώσουμε με την επίκαιρη προτροπή του Αποστόλου Παύλου: "Αγρυπνείτε! Μένετε στέρεοι στην πίστη! Να είστε γενναίοι και δυνατοί! Όλες τις πράξεις σας να τις εμπνέει η αγάπη" (Α' Κορ. 16,1314). Αμήν.