Μέσα στην χαρά της Αναστάσεως προβάλλει σήμερα η εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Ο Άγιος Γεώργιος καταγόταν από πλούσια και αρχοντική οικογένεια της Καππαδοκίας. Υπηρετούσε στις τάξεις του ρωμαϊκού στρατού ως αξιωματικός και ήταν χριστιανός. Σε έναν από τους διωγμούς του Διοκλητιανού (284-305), αφού ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, συνελήφθη, και μετά από φρικτά μαρτύρια αποκεφαλίστηκε. Το λείψανό του τάφηκε στη Λύδδη της Παλαιστίνης. Στη συνείδηση της Εκκλησίας, και λόγω των πολλών θαυμάτων του, καθιερώθηκε αμέσως ως Άγιος και σύντομα η τιμή του Αγίου Γεωργίου επεκτάθηκε σε όλον τον κόσμο. Μόλις έπαυσαν οι διωγμοί εναντίον των χριστιανών, άρχισαν να κτίζονται ναοί προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου στην Κωνσταντινούπολη, Συρία, Αίγυπτο και αλλού.
Τα μαρτύρια που υπέστη ο Άγιος Γεώργιος και τα καταπληκτικά θαύματά του, ακόμη και μέχρι σήμερα, είναι τόσον γνωστά σε όλους, που δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε.
Ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος εγκωμιάζεται στους ύμνους της Εκκλησίας για την μεγάλη πίστη του στον Χριστό· για την περιφρόνηση αξιωμάτων και πλούτου· για το θάρρος και την υπομονή, με την οποία αντιμετώπισε τα φρικτά μαρτύρια και τα οποία συγκίνησαν και παρεκίνησαν πολλούς ειδωλολάτρες να γίνουν χριστιανοί. Αλλά υμνείται και για τα θαύματά του, που συνοπτικά αναφέρονται στο Απολυτίκιό του, με το οποίο υμνούμεν τον Άγιον Γεώργιον ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτήν καί τῶν πτωχῶν ὑερασπιστήν, ἀσθενούντων ἰατρόν κ.λ.π.
Όμως στον Άγιο Γεώργιον παρατηρούμε και ένα άλλο χαρακτηριστικό, που τον έκανε αγαπητό και θαυμαστό και στο μή χριστιανικό κόσμο. Ποιό είναι αυτό; Η έμπρακτη αγάπη του και σε μη χριστιανούς. Σε κάποιες εικόνες του Αγίου Γεωργίου εμφανίζεται ο Αγιος επάνω σε άλογο με στολή αξιωματικού και με το κοντάρι, που κρατεί στο χέρι του, σκοτώνει τον δράκοντα και ελευθερώνει την κόρη, που κινδύνευε να την κατασπαράξει. Στη σχετική παράδοση, φέρεται να ερωτά ο Άγιος Γεώργιος την κόρη για την πίστη των γονέων της. Και παρόλον ότι έλαβε την απάντηση ότι πιστεύουν στα είδωλα, ο Άγιος απάλλαξε την κόρη και ολόκληρη την πόλη από το θηρίο.
Γενικότερα σε πλείστα θαύματα του Αγίου Γεωργίου παρατηρούμε ότι όλους όσους τον επικαλούνται, χωρίς διάκριση θρησκείας, τους ευεργετεί. Τούτο γίνεται φανερό και στις ημέρες μας, με τις δεκάδες χιλιάδες συνανθρώπων μας, που την ημέρα της εορτής του, κάθε χρόνο, ανεβαίνουν με τα πόδια στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο νησί Πρίγκηπο να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Οι πλείστοι από τους προσκυνητές δεν είναι καν χριστιανοί. Ανάβουν τα κεριά τους, ασπάζονται την εικόνα και παρακαλούν τον Άγιο να τους βοηθήσει. Πολλοί δε, από αυτούς έρχονται από μεγάλες αποστάσεις, για να ευχαριστήσουν τον Άγιο, που εκπλήρωσε τα αιτήματά τους, για τα οποία τον είχαν παρακαλέσει παλαιότερα. Και αυτό δεν είναι μοναδικό γεγονός. Παλαιότερα, στη Μικρά Ασία, όπου υπήρχε πολύς Ορθόδοξος χριστιανικός πληθυσμός, στα πανηγύρια που γίνονταν στους ναούς του Αγίου Γεωργίου, μαζί με τους χριστιανούς, συνεόρταζαν και μουσουλμάνοι. Αυτό γινόταν και στο Εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου του Βουνού στην Αλάγια, όπως μας διηγούνται οι παλαιότεροι κάτοικοι του γειτονικού οικισμού. Το ότι οι μουσουλμάνοι, σε πολλές περιοχές, την 23η Απριλίου, ημέρα εορτής του Αγίου Γεωργίου, επέλεξαν να εορτάζουν την εορτή τους "Hıdırellez", δεν φανερώνει την αγάπη τους και την τιμή προς τον Άγιον Γεώργιον;
Η αγάπη αυτή του Αγίου Γεωργίου, προς κάθε άνθρωπο, πηγάζει από την αγάπη του Θεού Πατέρα, ο Οποίος - όπως είπε ο Ιησούς- "ανατέλλει τον ήλιο του για κακούς και καλούς και στέλνει τη βροχή σε δικαίους και αδίκους" (Ματθ.5,45). Την ανάγκη να θεωρούμεν "πλησίον" μας κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα σε ποιό έθνος ή θρησκεία ανήκει, ο Κύριος μας το ετόνισε με τη γνωστή παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. Αυτό το πνεύμα της αγάπης προς όλους, χωρίς διακρίσεις ενέπνεε και όλους τους Θεοφόρους Πατέρες και όλους τους Αγίους της Εκκλησίας μας.
Το θέμα γίνεται επίκαιρο στις ημέρες μας, καθώς -λόγω των μετακινήσεων και ημών των ιδίων, αλλά και πολλών αλλοεθνών- είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε στις ίδιες πόλεις και γειτονιές ή και στις ίδιες πολυκατοικίες, με ανθρώπους που προέρχονται από άλλες φυλές με διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Ο χριστιανός,σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, οφείλει όλους να τους περιβάλλει με την αγάπη του. Κανέναν να μη θεωρεί εχθρό του· κανένα να μή περιφρονεί. Αν παραστεί ανάγκη και να τον βοηθήσει, να τον εξυπηρετήσει σε ό,τι μπορεί. Ο Άγιος Νεκτάριος λέγει: οι θρησκευτικές διαφορές δεν καταργούν την αγάπη προς τον άλλον.
Ανεξάρτητα το πως αντιμετωπίζουν οι ηγέτες των εθνών το μεταναστευτικό και προσφυγικό πρόβλημα, ο κάθε Ορθόδοξος πιστός, συγκεκριμένες περιπτώσεις ανθρώπων, που έχουν εξαναγκαστεί να αφήσουν τα σπίτια τους, οφείλει να τις αντιμετωπίζει με χριστιανική αγάπη. Μη ξεχνάμε τον λόγον του Κυρίου που θα απευθύνει κατά την Δευτέρα παρουσία Του: "...ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε..." (Ματθ.25,35).
Ας μιμηθούμε, αδελφοί μου, την αγάπη προς όλους του Αγίου Γεωργίου, και με πίστη ας επικαλούμαστε τις πρεσβείες του σε κάθε δυσκολία της ζωής μας.