(Α' Κορ. 4,9-16)
Τους Δώδεκα Αγίους Αποστόλους του Χριστού εορτάζουμε σήμερα. Είναι αυτοί που αξιώθηκαν να ζήσουν κοντά στον Χριστό κατά τα τρία χρόνια της δημοσίας δράσεώς Του. Να δούν τα θαυμαστά έργα του Ιησού Χριστού και να ακούσουν την θεία διδασκαλία Του.
Και τελικά, σε αυτούς ο Κύριος την ημέραν της Αναλήψεώς Του στους ουρανούς να αναθέσει τη συνέχιση του έργου Του, να κηρύξουν το Ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη και να βαπτίζουν όσους θα πίστευαν σε Αυτόν.
Έτσι όλοι μας, χάρη στους Αγίους Αποστόλους και στους διαδόχους τους οφείλουμε το ότι είμαστε χριστιανοί. Γι αυτό, με ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη τιμούμε τη μνήμη του κάθε Αποστόλου την ημέρα του μαρτυρίου του ή της κοιμήσεώς του, κατά τη διάρκεια του έτους, και όλους μαζί σήμερα.
Μελετώντας τον βίο του κάθε Αποστόλου, διαπιστώνουμε ότι, εκτός από τον Απόστολο Ιωάννη, που γνώρισε μόνον διωγμούς και εξορία, αλλά τελικά εκοιμήθη ειρηνικά, όλοι οι άλλο Απόστολοι υπέστησαν, μετά από πολλούς διωγμούς, μαρτυρικό θάνατο. Έτσι πραγματοποιήθηκε η πρόρρηση του Ιησού, που είχε πεί στους Μαθητές Του: "Ἐάν ἐδίωξαν ἐμένα καί σᾶς θά σᾶς διώξουν" (Ιωάν. 15,20).
Σε αυτούς τους διωγμούς και τις ταλαπωρίες των Αγίων Αποστόλων αναφέρεται και το σημερινό Αποστολικό Ανάγνωσμα από την Α' Επιστολή προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου. Γράφει:
"Εμείς -οι Απόστολοι- παρουσιαζόμαστε μωροί για χάρη του Χριστού" (στίχ. 10). Δηλαδή στα μάτια των άπιστων ανθρώπων θεωρούμαστε βλάκες και ανόητοι, καθώς δεν καταλαβαίνουν την βαθύτερη έννοια της διδαχής μας. Βλέποντάς μας να ανεχόμαστε χάριν του Χριστού, (του Οποίου το μεγαλείον της θεότητός Του δεν εκτιμούν), θεωρούν κουταμάρα, εκ μέρους μας, το να δεχόμαστε όλους αυτούς τους εξευτελισμούς, σε κάθε τόπο που πηγαίνουμε.
"Εμείς, μέχρι αυτή την ώρα που σας γράφω -συνεχίζει ο Παύλος- πεινάμε , διψάμε, γυρνάμε από τόπο σε τόπο χωρίς σπίτι, με κουρελιασμένα ρούχα, ξυλοδαρμένοι, και μοχθούμε να ζήσουμε δουλεύοντας με τα ίδια μας τα χέρια" (στίχ. 11-12). Ιδιαίτερα ο Μέγας Απόστολος Παύλος εργαζόταν ράβοντας σκηνές με τα χέρια του, που είχαν βγάλει ρόζους από τη σκληρή δουλειά, για να συντηρεί όχι μόνον τον εαυτόν του, αλλά και τους συνεργούς του (βλ. Πράξ. 20,34).
Και ενώ οι Άγιοι Απόστολοι τόσους κινδύνους αντιμετώπιζαν καθημερινά, και τόσο πολύ εκοπίαζαν για να μεταδώσουν το μήνυμα της σωτηρίας στους λαούς, πολλοί ύβριζαν τους Αποστόλους, τους βλασφημούσαν, και τους θεωρούσαν ως σκουπίδια του κόσμου και αποβράσματα της κοινωνίας" (βλ. στίχ. 12-13).
Και οι Απόστολοι πώς αντιμετώπιζαν αυτή την εχθρότητα, τις προσβολές, τους διωγμούς και τα βασανιστήρια; Την απάντηση μας την δίνει ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος:
"Στούς εμπαιγμούς απαντάμε με καλά λόγια, στους διωγμούς με υπομονή, στις συκοφαντίες με λόγια φιλικά" (στίχ.12).
Εδώ θαυμάζουμε την ανωτερότητα και το μεγαλείον των Αποστόλων, οι οποίοι σε όλα μιμήθηκαν τον θείον Διδάσκαλό τους, τον Ιησού Χριστό, "ο Οποίος τις λοιδορίες δεν τις ανταπέδιδε, καί όταν τον έκαναν να πάσχει δεν απειλούσε" (Α' Πέτρ. 2,23).
Αυτό είναι το υπέροχο παράδειγμα, που μας άφησαν με τη ζωή τους οι μιμητές του Χριστού, οι Άγιοι Απόστολοι, που εορτάζουμε σήμερα.
Αδελφοί μου, εφόσον κι εμείς ζούμε "εἰς τήν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος", (Ψαλμ.83,7), όπως χαρακτηρίζει ο Ψαλμωδός τον κόσμον αυτόν, είναι φυσικό να αντιμετωπίζουμε κι εμείς εχθρότητες, αδικίες, συκοφαντίες και άλλες θλίψεις, που μας προκαλούν οι άλλοι. Αλλά, αν συγκρίνουμε αυτά που υποφέρουμε εμείς, με τα όσα υπέφεραν οι Άγιοι Απόστολοι, ασφαλώς θα διαπιστώσουμε ότι τα δικά μας είναι ελάχιστα.
Ας εμπνεόμαστε, λοιπόν, από το φωτεινό παράδειγμά των Αγίων Αποστόλων και ας αντιμετωπίζουμε την έχθρα των άλλων με την ειλικρινή αγάπη μας· τα πικρά λόγια με τη σιωπή μας· τις συκοφαντίες και το ψέμμα με την αλήθεια και την καθαρή ζωή μας· τις προσβολές με την ανεκτικότητά μας· τις αδικίες με την συγχωρητικότητά μας· την θλίψη που μας προξενούν με την θερμή προσευχή.
Έτσι θα αποδειχτούμε άξιοι μιμητές των Αγίων Αποστόλων και τηρητές του θελήματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και αποδέκτες των ευεργεσιών του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.