(Α' Κορ. 6,12-20)
Στην παραβολή του ασώτου υιού, που ακούσαμε από το Ιερό Ευαγγέλιο, είδαμε πού καταντά ο άνθρωπος όταν ζεί "ασώτως" και από ελεύθερος άνθρωπος γίνεται δούλος, και βόσκει τους χοίρους των σαρκικών παθών του.
Στο θέμα αυτό αναφέρεται και το Αποστολικό Ανάγνωσμα. Ο Απόστολος Παύλος δεν διστάζει να χαρακτηρίσει την αμαρτία με το όνομά της. Αντίθετα από αυτό που παρατηρείται στις ημέρες μας, δηλαδή που ωραιοποιούνται και οι πιό αισχρές και αφύσικες πράξεις και προβάλλονται προς μίμηση· και ότι τάχα οι μοντέρνοι άνθρωποι δεν μπορούν να μένουν δέσμιοι σε ιδέες της εποχής των παπούδων τους! Ο Απόστολος Παύλος δηλώνει με σαφήνεια:"Το σώμα δεν έγινε για να πορνεύει , αλλά για να δοξάζει τον Κύριο"(στίχ. 13). Και φωνάζει ο Απόστολος: "Μακριά από την πορνεία! Κάθε άλλο αμάρτημα που μπορεί να διαπράξει κανείς βρίσκεται έξω από το σώμα του· αυτός όμως που πορνεύει βεβηλώνει το ίδιο του το σώμα" ( στίχ.18). Η πιο καταστροφική για το σώμα αμαρτία, είναι αυτή που διαπράτεται με το ίδιο το σώμα. Πόσοι άνθρωποι δεν έχουν αφανιστεί από ασθένειες, που στις ημέρες μας εξελίχθηκαν σε επιδημίες!
Σε όσους ισχυρίζονται σήμερα, ότι "το σώμα μου μού ανήκει και είμαι ελεύθερος να το διαθέσω όπως εγώ θέλω", ο Απόστολος Παύλος δίνει την εξής απάντηση: "Δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, το οποίο σας χάρισε ο Θεός και βρίσκεται μέσα σας; Δεν ανήκετε στον εαυτό σας· σας αγόρασε ο Θεός και πλήρωσε το τίμημα" (στίχ. 19-20).
Αλήθεια, εμείς το έχουμε καταλάβει αυτό; Ότι ο Θεός δημιούργησε το σώμα του καθενός μας και μάλιστα πλήρωσε με το Αίμα του Υιού Του, για να το εξαγοράσει από την δουλεία του πονηρού και να το κάνει ναό Του, κατοικία Του, για να μένει μέσα μας για πάντα; Έτσι πρέπει να βλέπουμε οι χριστιανοί το σώμα μας· ως ναόν Θεού.
Και ακόμη να βλέπουμε το σώμα μας ως μέλος του σώματος του Χριστού (βλ. στίχ. 15). Με το Άγιο Βάπτισμα ενωθήκαμε με τον Χριστό, αγιασθήκαμε· πώς είναι δυνατόν τώρα να επιτρέψω - ρωτάει ο Απόστολος Παύλος- το σώμα μου, που είναι μέλος άγιο του σώματος του Χριστού να το μολύνω, να το κυλήσω στον βούρκο της σαρκικής αμαρτίας; ( βλ.στίχ. 15).
Τα όσα ο Απόστολος Παύλος μας διδάσκει για το μεγάλο αυτό θέμα της αγνότητας, έρχονται ως συνέχεια των όσων ο Ίδιος ο Κύριος δίδαξε για το θέμα αυτό. Και μάλιστα ο Ιησούς έδωσε έμφαση, όχι μόνον στην αποφυγή της πράξης της σαρκικής αμαρτίας, αλλά ακόμη και στην πονηρή επιθυμία (βλ. Ματθ. 5,28).
Γι αυτό η Εκκλησία μας, την περίοδο αυτή του Τριωδίου και της Μεγάλης Σαρακοστής, έρχεται να μας βοηθήσει με την νηστεία, τις πυκνές Ιερές Ακολουθίες και με πνευματικά γυμνάσματα να μας αποσπάσει από σκέψεις και πράξεις που καταρρακώνουν το σώμα και να το ανυψώσει στην τιμητική θέση που το ανέβασε ο Δημιουργός.
Αυτή είναι και η τελευταία προτροπή, που μας δίνει σήμερα ο Απόστολος Παύλος: "Τον Θεό να δοξάζετε με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, που ανήκουν σ' Αυτόν" (στίχ. 20). Όχι μόνον με την ψυχή μας, αλλά και με το σώμα μας μπορούμε να δοξάζουμε τον Θεό!
Πόσο τιμητική αποστολή δίνει στο σώμα μας, ο λόγος του Θεού! Αντίθετα από αντιχριστιανικές δοξασίες που θεωρούσαν το σώμα κακό και έδρα του κακού και γι αυτό έπρεπε να το βασανίζουν και το εξουθενώνουν. Το ανθρώπινο σώμα τιμήθηκε στον ύψιστο βαθμό από τη στιγμή που το προσέλαβε ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός. Φέροντας ο Ιησούς αυτό το ανθρώπινο σώμα, ολοκλήρωσε το έργο της σωτηρίας του κόσμου και τελικά το εδόξασε με την Ανάστασή Του και με αυτό το σώμα συνεκάθησε στον ουράνιο θρόνο Του! Και τα δικά μας σώματά θα τα αναστήσει ο Κύριος, κατά τη Δευτέρα παρουσία Του, και ενωμένα με τις ψυχές μας θα απολαύσουν την αιώνια δόξα, εφόσον έζησαν κατά το θέλημα του Κυρίου!
Ας δοξάζουμε, λοιπόν, από τώρα τον Κύριον Θεόν μας, με πράξεις και έργα αγαθά, που πραγματοποιούνται με το σώμα μας και με το πνεύμα μας, με αισθήματα αγνά, σκέψεις άγιες και λατρεία ευάρεστη, που πηγάζουν από την ψυχή μας.