Προς τον Ιερό Κλήρο και το χριστεπώνυµο πλήρωµα της Επαρχίας Πισιδίας, Ατταλείας & Αλάνιας
Αδελφοί, αδελφές και παιδιά µου εν Χριστώ αγαπητά,
Επί δέκα χρόνια ακούω τους πόνους σας, τα προβλήµατά σας, τις αγωνίες σας και προσπαθώ να κάνω για σας, µαζί µε τις προσευχές µου, ό,τι καλύτερο µπορώ. Σήµερα όµως, ο πνευµατικός σας πατέρας αισθάνεται την ανάγκη να µοιραστεί µαζί σας τον δικό του πόνο και να ζητήσει τη δική σας προσευχή.
Θα ήθελα να γνωρίζετε ότι η αγάπη µου προς τους Ρώσσους και την εν Ρωσσία Ορθόδοξη Εκκλησία άρχισε να ενθρονίζεται στην καρδιά µου από τα φοιτητικά µου χρόνια, όταν ακούγαµε τους σκληρούς διωγµούς, που είχε εξαπολύσει ο Στάλιν κατά της Εκκλησίας, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Τα όσα µαθαίναµε τότε µας συνεκλόνιζαν. Γι αυτό, στο Οικοτροφείο που µέναµε, είχαµε αποφασίσει µε τους συµφοιτητές και φίλους µας, κάθε µέρα στην κοινή πρωϊνή προσευχή µας, να απευθύνουµε ειδικές δεήσεις προς τον Θεόν, για τους διωκοµένους χριστιανούς της Ρωσσίας.
Αργότερα ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, αισθάνθηκα ιδιαίτερη συγκίνηση µε την επίσκεψη του αοιδίµου Πατριάρχη Μόσχας Ποιµένος, ο οποίος µάλιστα µου είχε χαρίσει έναν επιστήθιο σταυρό, τον οποίο τον φορώ και στις Θείες Λειτουργίες στην Αττάλεια και Αλάνια. Επίσης σταυρό και επισκοπικό Εγκόλπιο της Παναγίας µου χάρισε αργότερα και ο αοίδιµος Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος Β'. Τα κρατώ ως ιερά κειµήλια, και τα θεωρώ σαν µια παρότρυνση να συµπαραστέκοµαι πνευµατικά στους ορθοδόξους ρώσσους αδελφούς.
Έτσι προετοιµασµένη η ψυχή µου, σκίρτησε από χαρά όταν, από το 1992 και µετά, έβλεπα να έρχονται στην Εκκλησία µας στη Σεούλ όλο και περισσότεροι αδελφοί και αδελφές µας από τη Ρωσσία και τις άλλες χώρες της πρ. Σοβιετικής Ένωσης, µετά τη διάλυσή της. Με τους πρώτους εξ αυτών, αρχίσαµε το 1992 να τελούµε θ. Λειτουργίες στα σλαβωνικά, οργανώσαµε χορωδία, τυπώσαµε Ιερές Ακολουθίες και τη θ.Λειτουργία. Στην πρώτη του δέ, επίσκεψη στην Κορέα ο Οικουµενικός Πατριάρχης Βαρθολοµαίος θεµελίωσε στη Σεούλ τον Ι.Ναό του Αγ. Μαξίµου του Γραικού, ώστε να τελούνται ανελλιπώς οι Ιερές Ακολουθίες και Θείες Λειτουργίες στα σλαβωνικά, χάριν των σλαβοφώνων, των οποίων ο αριθµός όλο και µεγάλωνε. Για την αγιογράφηση του Ναού φέραµε αγιογράφο από τη Ρωσία και έκανε εικόνες µε λαοφιλείς Αγίους της Ρωσσίας. Τοποθετήθηκε το Εικονοστάσι από την Αγία Πετρούπολη µε εικόνες ρωσσικής τεχνοτροπίας, και όλα τα ιερά σκεύη που χρησιµοποιούνται είναι ρωσσικά. Έτσι οι Ρώσσοι αδελφοί µας µπαίνοντας στο Ναό αισθάνονται οικείο το περιβάλλον.
Όµως, πολύ πόνεσα, όταν παρ' όλα όσα κάναµε για τους Ρώσσους αδελφούς µας, προ 20ετίας, ο Προτεστάντης Γραµµατέας του Εθνικού Συµβουλίου Εκκλησιών Κορέας µου έφερε γράµµα του τότε προέδρου του τµήµατος εξωτερικών υποθέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, που ζητούσε από τις Προτεσταντικές Εκκλησίες της Κορέας δωρεά 500.000 δολλαρίων USΑ για να κτιστεί ρωσσική Εκκλησία στη Σεούλ! Ο άνθρωπος ξαφνιάστηκε όταν τον πληροφόρησα ότι ήδη έχουµε ειδική Εκκλησία για τους Ρωσσόφωνους, η οποία εξυπηρετεί άνετα τους προσερχοµένους Ρώσσους πιστούς. Αν ήξερε ο επισκέπτης µου και τους Ιερούς Κανόνες των Οικουµενικών Συνόδων, που απαγορεύουν µε αυστηρές ποινές σε Επίσκοπον να κτίσει ναό στην Επαρχία άλλου Επισκόπου, ποιός ξέρει ποιά γνώµη θα σχηµάτιζε για τον αποστολέα του ρωσσικού εγγράφου! Αλλά αυτή η ενέργεια για µένα ήταν το πρώτο κτύπηµα που αισθάνθηκα στην καρδιά µου από οµόδοξο χέρι!
Δυστυχώς ακολούθησαν και άλλα, όπως χειροτονίες Κορεάτου υπό Ρώσσου Μητροπολίτου, άλλες ιεροπραξίες του στη Σεούλ, εν αγνοία του Μητροπολίτου Κορέας κλπ. Πόσον επίσης λυπήθηκα, όταν Ναός που έκτισα στο Σόλο της Ινδονησίας κατελήφθη από Ρώσσο Μητροπολίτη και από δεκαετίας και πλέον δεν µας επιτρέπει να λειτουργήσουµε στον ναό αυτόν της Αγίας Τριάδος. Αλλεπάλληλοι οι πόνοι!
Παρά ταύτα η αγάπη µου προς τους ρώσους δεν µειώθηκε.
Προ δεκαετίας, για λόγους υγείας, υπέβαλα την παραίτησή µου στον Οικουµενικό Πατριάρχη από τη θέση του Μητροπολίτου Κορέας, µε σκοπό να αποσυρθώ στο Μοναστήρι µας έξω από τη Σεούλ. Η Αγία και Ιερά Σύνοδος δέχτηκε την παραίτησή µου και µου απένειµε τον τιµητικό τίτλο του Μητροπολίτη Πισιδίας-ΑτταλείαςΣίδης. Η Μητρόπολη αυτή, για τους γνωστούς λόγους, από το 1922 έµενε χωρίς καθόλου χριστιανούς. Αυτό σήµαινε ότι δεν θα έχω να κάνω τίποτε στην ερηµωµένη αυτή Μητρόπολη και θα µπορούσα να ησυχάσω τα τελευταία χρόνια της ζωής µου στο Μοναστήρι µου.
Όµως εκείνες τις ηµέρες ο αοίδιµος Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος Β', είχε στείλει στον Οικουµενικό Πατριάρχη Βαρθολοµαίο γράµµα, µε το οποίο τον πληροφορούσε ότι στην Αττάλεια είχαν εγκατασταθεί χιλιάδες ρώσοι ορθόδοξοι και τονπαρακαλούσε να αναλάβει την ποιµαντική τους µέριµνα, καθώς βρίσκονται σε κανονικό έδαφος του Οικουµενικού Πατριαρχείου. Όταν µου έδωσε ο Πατριάρχης και διάβασα το γράµµα αυτό, για µιά στιγµή είδα τα σχέδιά µου για ήσυχη ζωή να καταρρέουν. Όµως η βαθειά µου αγάπη για τους Ορθοδόξους Ρώσσους, που αναζητούσαν καλύτερη ζωή µετά από 70 χρόνια διωγµών και ταλαιπωριών, µε έκανε να πώ το ναί στον Πατριάρχη και να αναλάβω, µε την ευλογία Του, το έργο αυτό. Άρχισε, µε τη χάρη του Θεού ο αγώνας για να εξασφαλίσουµε ιερούς ναούς, ιερείς και όλα όσα χρειάζονται, για την κάλυψη των λειτουργικών και πνευµατικών αναγκών των εγκατεστηµένων στον Νοµό Αττάλειας Ορθοδόξων πιστών.
Γνωρίζετε, αγαπητά µου παιδιά, τις προσπάθειες και τις αγωνίες όλων µας τότε, να βρούµε ναό στην Αττάλεια, να τον αγοράσουµε και µάλιστα πανάκριβα, µε το τεράστιο ποσόν των 500.000 Ευρώ και ας ήταν ερειπωµένος. Στη συνέχεια να τον αναστηλώσουµε, διακοσµήσουµε, εξοπλίσουµε, ώστε τον Σεπτέµβριο του 2011 να είναι έτοιµος για τα Θυρανοίξια. Όπως όλοι ξέρετε παρόµοιος αγώνας έγινε, για να έχετε και στην Αλάνια τόπο λατρείας. Σε 1.556.406 Ευρώ ανέρχεται, κατά τους επισήµους οικονοµικούς απολογισµούς της δεκαετίας αυτής, το συνολικό ποσό που χρειάστηκε να συγκεντρώσουµε, για να καλύψουµε τις πάρα πάνω και πολλές άλλες ανάγκες. Αν δε, σκεφθείτε ότι αυτά τα έργα έγιναν στην περίοδο της παγκόσµιας οικονοµικής κρίσης, που όλοι ζούµε, καταλαβαίνετε τις µεγάλες δυσκολίες που αντιµετωπίσαµε για την εξασφάλιση του ποσού αυτού. Πόσοι Έλληνες από το υστέρηµά τους έδιναν ό, τι είχαν για να βοηθήσουν τους ρώσσους αδελφούς, που έµεναν τόσα χρόνια αλειτούργητοι, να αποκτήσουν ναούς, για να µπορούν να εκκλησιάζονται και να κοινωνούν.
Και νά, ο άλλος µεγάλος πόνος! Όταν, µε τη βοήθεια του Θεού όλα τακτοποιήθηκαν και όλοι σεις αποκτήσατε πλέον τους ιερούς Ναούς σας ανοιχτούς, τους δικούς σας µόνιµους ιερείς, για να σας εξυπηρετούν και αγιάζουν µε τα Ιερά Μυστήρια, ήρθε "ὡς κεραυνός ἐν αἰθρίᾳ" η γνωστή πρόσφατη απόφαση της Συνόδου του Μίνσκ: Οι Εκκλησίες στην Αττάλεια είναι σχισµατικές, όπως και όλες οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες που υπάγονται στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως!
Αλλά κατά την απόφαση της Ρωσσικής Συνόδου και ο Επίσκοπος και οι Ιερείς, που αναλάβαµε την διαποίµανσή σας στην Αττάλεια και Αλάγια, µετά από την παράκληση του Πατριάρχου Μόσχας αοιδίµου Αλεξίου Β', είµαστε σχισµατικοί!
Καταλαβαίνετε τον αβάσταχτο πόνο που µου προκάλεσε αυτή η πολεµική οµοδόξων Ιεραρχών του αγαπητού µου Πατριαρχείου Μόσχας. Πόνο πρόσθετο, γιατί η κατάσταση αυτή προξενεί σε µερικούς από σας ταραχή και αναστάτωση µε θλιβερές συνέπειες. Δυό πρόσφατα παραδείγµατα.
-Είχε κανονίσει µία µητέρα στην Αλάνια, µε την συγκατάθεση του αλλοδόξου συζύγου της, να βαπτίσει το παιδί της στην Εκκλησία µας. Ακούει την απόφαση του Μινσκ, ρωτάει γνωστό της ιερέα στη Ρωσσία, κι εκείνος της απαγορεύει να κάνει τη βάπτιση στην "σχισµατική" κατ' αυτόν Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αλάνια. Κατόπιν αυτού η µητέρα πήρε την απόφαση να αφήσει το παιδί της αβάπτιστο.
-Άλλη περίπτωση. Πεθαίνει µία ρωσσίδα. Οι συγγενείς της ερωτούν ιερέα στη Ρωσσία τι να κάνουν. Εκείνος τους απαγορεύει να καλέσουν τον Ορθόδοξο Ιερέα της Αττάλειας να κάνει την Νεκρώσιµη Ακολουθία. Αποτέλεσµα• πήγαν και την έθαψαν ως αβάπτιστη!
Άραγε έχουν αναλογισθεί οι Ιεράρχες, που έχουν επωµισθεί την ευθύνη της σωτηρίας ψυχών "ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανεν" τις θλιβερές συνέπειες που θα είχε η απόφαση που έλαβαν και την αναστάτωση που θα προκαλούσαν στον Ορθόδοξο κόσµο!
Γι' αυτό, παιδιά µου, ο πόνος µου κορυφώνεται και για την ψυχική ζηµιά που προκάλεσαν στον εαυτό τους τα Μέλη της Ρωσσικής Συνόδου του Μίνσκ. Αν δεν συναισθανθούν το ολίσθηµά τους θα είναι υπόλογοι ενώπιον του Δικαίου Κριτού: για τη ψυχική ζηµιά που προξενούν στους ανά τον κόσµο ορθοδόξους πιστούς, τους οποίους ως φαίνεται καθόλου δεν υπολόγισαν για το διασυρµό της Ορθοδόξου Εκκλησίας στα µάτια µη χριστιανών και ετεροδόξων για το σχίσµα που προξενούν στη Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία για την αγνωµοσύνη και εχθρότητα στη Μαρτυρική Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, το καταξιωµένον από αιώνων Οικουµενικόν Πατριαρχείο, από το οποίο το ρωσσικό Έθνος έλαβε το Φώς του Ευαγγελίου και αναγεννήθηκε.
Αυτό άλλωστε το ανεγνώριζε και ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος όταν την 4η Ιουλίου 2009, προσφωνώντας τον Παναγιώτατο Οικουµενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολοµαίο, έλεγε: "Δεν πρέπει να λησµονούµε ότι την Εκκλησία της Ρωσσίας συνδέουν ιδιαίτερες σχέσεις µε τον πρώτο κατά την τάξη των Διπτύχων Πατριαρχικό Θρόνο Κωνσταντινουπόλεως. Από αυτόν λάβαµε το φώτισµα του φωτός της πίστεως και τις αρχές της λόγιας σοφίας, την ναοδοµία και την αγιογραφία, τη λειτουργία και όλη την ποκιλία της εκκλησιαστικής διαρθρώσεως". Είθε να φωτίσει και ενισχύσει ο Θεός τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο να τηρήσει τώρα τα όσα έγραφε την 9ην Φεβρουαρίου 2009 προς τον Οικουµενικόν Πατριάρχη: "Παναγιώτατε... θά καταβάλλοµεν ὅλες τίς προσπάθειες, γιά νά ἀναδεικνύεται ἐν ὁµονοίᾳ καί ἑνώσει τό κάλλος καί ἡ δόξα τῆς Ὀρθοδοξίας".
Γι' αυτό αδελφοί, αδελφές και παιδιά µου αγαπητά, σας παρακαλώ όλοι µαζί να συγκροτήσουµε ένα στρατόπεδο προσευχής. Όχι µόνον στις κοινές µας λατρευτικές Συνάξεις στους ιερούς Ναούς µας, αλλά καθηµερινά καθένας µας να προσεύχεται θερµά, για το µεγάλο αυτό πρόβληµα που συγκλονίζει σήµερα την Ορθόδοξη Εκκλησία. Να απευθυνόµαστε µε πίστη προς την Κεφαλή της Εκκλησίας, τον Κύριον ηµών Ιησούν Χριστόν, ο Οποίος πρό της σταυρώσεώς Του παρακαλούσε τον Πατέρα Του να διασφαλίσει την ενότητα όλων όσων θα πίστευαν εις Αυτόν "ἵνα ὦσιν ἕν, καθώς ἡµεῖς". Και να Τον παρακαλούµε θερµά να παύσει τα σχίσµατα των Εκκλησιών. Να φέρει την ειρήνη και την ενότητα σε ολόκληρη την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ώστε αυτό που οι άγιοι Άγγελοι έψαλλαν την Νύκτα των Χριστουγέννων να γίνει πραγµατικότης: "Ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία"!
Με θερµές πατρικές εὐχές,
† Ο Πισιδίας Σωτήριος