( Λουκ. 6,31-36)
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός απεκάλυψε πολλές υπέροχες αλήθειες, άγνωστες μέχρι τότε. Πολλές από αυτές αφορούν στην συμπεριφορά μας με τους ανθρώπους, που επικοινωνούμε είτε μέσα στο σπίτι μας είτε έξω στην κοινωνία. Ίσως κανείς δυσκολεύεται να θυμάται όλα όσα πρέπει να τηρεί κατά την συναναστροφή του με τους άλλους ανθρώπους. Γι αυτόν τον λόγο, ο Ιησούς, ως σοφός Διδάσκαλος μας έδωσε σήμερα έναν Κανόνα ζωής, που ονομάστηκε, για την μεγάλη αξία που έχει, "Χρυσός Κανόνας". Τι γράφει αυτός ο Κανόνας; " Ὅπως θέλετε νά σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι ἀκριβῶς νά τούς συμπεριφέρεσθε κι ἐσεῖς" (Λουκ. 6,31). Λόγια απλά, εύκολα, κατανοητά, σύντομα, που μπορεί καθένας να τα θυμάται.
Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε: "ὅ μισεῖς μηδενί ποιήσεις" (Τωβίτ 4,15). Υπήρξαν αρχαίοι φιλόσοφοι που δίδαξαν παρόμοια· "ὅ σύ μισεῖς ἑταίρῳ μή ποιήσεις" . Να μη κάνεις στον άλλον ότι δεν θέλεις να σου κάνουν εκείνοι. Είναι η αρνητική άποψη του θέματος. Ο Ιησούς προχώρησε σε κάτι ανώτερο και υψηλότερο· αυτό που θέλεις να σου κάνουν κάνε το εσύ στους άλλους. Βλέπεις τον άλλον να στερείται ακόμα και το φαγητό του και να πεινούν τα παιδιά του. Εσύ, αν ήσουν στη θέση του, δεν θα ήθελες κάποιος να σε βοηθήσει; Έ, λοιπόν, κάνε και συ κάτι να τον βοηθήσεις, να μη πεθάνει από την πείνα! Δεν έχεις κι εσύ την δυνατότητα να του δώσεις κάποια τρόφιμα; Κινήσου, δραστηριοποιήσου μεταξύ των γνωστών σου, να γίνει μια ομαδική προσπάθεια, ώστε να βρεθεί τρόπος να αντιμετωπιστεί η κατάσταση.
Αλλά εκείνο που μας συμβαίνει συχνά είναι· άν αυτός που στερείται είναι συγγενής ή φίλος μας, πρόσωπο που αγαπάμε, ενδιαφερόμαστε να βοηθήσουμε με κάθε τρόπο. Για άλλους όμως, παραέξω πρόσωπα αδιαφορούμε, γιατί δεν αισθανόμαστε αγάπη γι αυτούς.Τους θεωρούμε ξένους. Αυτό έρχεται να διορθώσει ο Κύριος και μας λέει: "Ἄν ἀγαπᾶτε αὐτούς πού σᾶς ἀγαποῦν, ποιά εὔνοια περιμένετε από τόν Θεό; Ἀφοῦ και οἱ ἁμαρτωλοί ἀγαποῦν αὐτούς πού τους ἀγαποῦν" (στίχ. 32). Εκείνο που έχει αξία είναι,
"ἐσεῖς νά ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς σας" (στίχ. 35). Ο Κύριος θέλει να αγαπάμε όχι μόνον άσχετους με μας και έξω από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον μας, αλλά ακόμη και εχθρούς μας. Αυτή είναι η βασική διαφορά χριστιανού και μή χριστιανού. Ο μή χριστιανός δεν θα αγαπήσει τον εχθρό του· θα εφαρμόσει το "οφθαλμόν αντί οφθαλμού" αν δεν του κάνει και κάτι χειρότερο και το "μισήσεις τόν ἐχθρόν σου" (Ματθ. 5,38. 43). Ο χριστιανός όμως καλείται να εφαρμόσει τη νέα εντολή της αγάπης, που έδωσε ο Χριστός, και την οποία ποτέ κανείς δεν είχε διανοηθεί: Να αγαπάτε όλον τον κόσμο χωρίς διάκριση άν είναι φίλος ή εχθρός· αν σας αγαπά ή σας μισεί. Και όχι αισθηματικά και με λόγια να δείχνετε ότι τους αγαπάτε, αλλά και με έργα: "νά τούς εὐεργετείτε", ακόμα και τους εχθρούς!
Βέβαια το να ευεργετούμε ακόμα και αυτούς που μας έχουν στενοχωρήσει δεν είναι καθόλου εύκολο. Γι αυτό ο Ιησούς φέρνει ως υπόδειγμα τον Θεό ο Ὁποῖος " εἶναι εὐεργετικός καί ὠφέλιμος ἀκόμα καί σέ ἀνθρώπους ἀχάριστους καί κακούς". Και εφόσον μιμηθούμε στην αγάπη τον Θεό, είπε ο Ιησούς, ὁ Θεός "θά σᾶς ἀνταμείψει μέ τό παραπάνω καί θά σᾶς κάνει παιδιά Του" (στίχ. 35).
Άν μπορούσαμε, αδελφοί μου, να αντιληφθούμε πόσο ψηλά μας ανεβάζει η έμπρακτη αγάπη προς όλους, ασφαλώς θα κάναμε ό,τι περισσότερο μπορούμε για να αξιωθούμε αυτής της ύψιστης τιμής, να γίνουμε παιδιά του Ύψιστου Θεού! Υπάρχει μεγαλύτερη τιμή; Αξίζει να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια. Και η μέθοδος που θα ενεργούμε απλή: Να εφαρμόζουμε τον Χρυσό Κανόνα: Προκύπτει κάποιο θέμα με τον άλλον· άν έχουμε απορία πώς να ενεργήσουμε, να ρωτήσουμε τη συνείδησή μας: Αν θα ήμουν εγώ στη θέση του, τι θα ήθελα να μου κάνει ο άλλος; Αμέσως θα μας έρχεται η απάντηση και να κάνουμε ακριβώς αυτό που μας λέει η συνείδησή μας. Αρκεί, βέβαια, η συνείδησή μας να είναι υγιής και αγαθή και να φωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα.
Είθε, λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, εφαρμόζοντας καθημερινά στις συναναστρφές μας τον Χρυσόν Κανόνα του Κυρίου μας, να αξιωθούμε να αναγνωριστούμε από τον Θεό Πατέρα ως παιδιά Του.