(Λουκ. 5,1-11)
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από όσα μας διηγήθηκε σήμερα ο Ευαγγελιστής Λουκάς!
Τη δίψα των ανθρώπων της Γαλιλαίας για να ακούσουν τα λόγια του Ιησού; Γέμισε κόσμο το ακρογιάλι της λίμνης Γενησαρέτ, μόλις έμαθαν ότι ήταν εκεί ο Ιησούς και περίμεναν με λαχτάρα να Τον ακούσουν. Ο λόγος Του γλύκαινε τις καρδιές τους· τις γαλήνευε, τις ενίσχυε και τις φώτιζε. Τέτοια λόγια δεν είχαν ποτέ ξανακούσει! Το ομολόγησαν και οι φρουροί των αρχιερέων των εβραίων, όταν τους έστειλαν να συλλάβουν τον Ιησού: "Ποτέ δεν μίλησε άνθρωπος όπως ο Ιησούς" (Ιωάν.7,46). Και αντί να συλλάβουν τον Ιησού έμειναν γοητευμένοι και τον άκουγαν!
Να θαυμάσουμε την απλότητα του Κυρίου, που ανεβαίνει στο ψαροκάικο του Σίμωνα, για να Τον βλέπουν και ακούουν καλύτερα οι ακροατές Του καθώς, θα τους μιλούσε;
Ή την υπακοή του Πέτρου στον Ιησού, που του έλεγε να βγεί για ψάρεμα μέρα μεσημέρι; Έμπειρος ψαράς ο Πέτρος ήξερε ότι τα ψάρια δεν πιάνονται τη μέρα! Θα τον κορόϊδευαν οι άλλοι ψαράδες να τον έβλεπαν να ρίχνει τα δίχτυα, για ψάρεμα εκείνη την ώρα. Αφού όλη την προηγούμενη νύχτα δεν μπόρεσε να πιάσει ούτε ένα ψάρι θα έπιανε τώρα; Όμως πρόθυμα υπάκουσε στον Χριστό!
Να θαυμάσουμε ακόμη το πλήθος των ψαριών που πιάστηκαν σε λιγη ώρα, και τέτοια ώρα της ημέρας, ώστε όχι μόνον το καΐκι του Πέτρου να γεμίσει μέχρι πάνω, αλλά και το άλλο καΐκι του Ζεβεδαίου, μέχρι σημείου να κινδυνεύουν να βουλιάξουν;
Αλλά πολύ εντυπωσιακή είναι και η αντίδραση του Πέτρου όταν είδε τόσα ψάρια, κάτι που τόσα χρόνια ψαράς, ποτέ του δεν είχε ξαναδεί. Αντί να εκφράσει ο Πέτρος τις ευχαριστίες του στον Κύριο για τη μεγάλη ευλογία, σάστισε. Παρακαλεί τον Ιησού να βγεί έξω από το πλοιάριό του. Παράξενο! Τί συμπεριφορά είναι αυτή! Γιατί το κάνει αυτό ο Πέτρος; Το δικαιολογεί ο ίδιος στη συνέχεια των λόγων του: "Βγες από το καΐκι μου Κύριε, γιατί είμαι άνθρωπος αμαρτωλός"! Αισθάνθηκε την αμαρτωλότητά του και την ταπεινότητά του και ότι δεν ήταν άξιος αυτής της μεγάλης τιμής στο ταπεινό του σκάφος του να μένει ο Κύριος. Και επεξηγεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς: "Αυτά τα είπε - ο Πέτρος - γιατί είχε κυριευτεί από δέος, αυτός καί όλοι όσοι ήταν μαζί του, για τα πολλά ψάρια που είχαν πιάσει" (στίχ. 9).
Όλα αυτά είναι αξιοθαύμαστα και μεταξύ άλλων μας διδάσκουν κάτι πολύ σημαντικό για τη ζωή μας. Ο Πέτρος και οι συνεταίροι του, όταν πάλευαν μόνοι τους όλη τη νύχτα, παρ' όλον ότι ήσαν έμπειροι ψαράδες, χρησιμοποίησαν τις καλύτερες συνθήκες για ψάρεμα δεν είχαν κανένα κέρδος. Αντίθετα, όταν είχαν μαζί τους τον Χριστό και υπάκουσαν στα λόγια του Χριστού, παρόλες τις δυσμενείς για ψάρεμα συνθήκες, κέρδισαν τόσα, όσα ποτέ στη ζωή τους! Αυτό μήπως λέγει κάτι και σε μάς;
Δυστυχώς υπάρχουν, χριστιανοί, επηρεασμένοι από το υλιστικό πνεύμα της εποχής που δεν σέβεται τις πνευματικές και ηθικές αξίες του Ευαγγελίου, που λένε: Με το Ευαγγέλιο δεν μπορείς να προκόψεις σήμερα στην κοινωνία. Πρέπει να αντισταθείς στον ανταγωνισμό των άλλων με τα ίδια μέσα. Και ποιά είναι αυτά τα μέσα; Γνωστά: το ψέμμα, η απάτη, η νοθεία, η κλοπή, η τοκογλυφία, η εξαπάτηση, οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, εκβιασμοί και τόσα άλλα, που κατάντησαν την κοινωνία σε αυτά τα χάλια! Αλλά βλέπουμε την κατάντια πολλών εξ αυτών! Εξ αιτίας του αισχρού κέρδους, άλλοι καταντούν στη φυλακή, διαλύονται οι οικογένειές τους, αντιμετωπίζουν την κατακραυγή της κοινωνίας, υποφέρουν από ψυχολογικά προβλήματα και το χειρότερο χάνουν τις ψυχές τους. Γράφει γι αυτούς ο Απόστολος Παύλος: "Θλίψη καί στενοχώρια περιμένουν κάθε άνθρωπο που ὑπηρετεί το κακό" (Ρωμ.2,9) Μπορεί στην αρχή να φαίνονται ότι κερδίζουν και ευημερούν, όμως έχουν κακό τέλος. Λέγει ο λαός: "ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται"!
Όσοι όμως ακολουθούν στη ζωή τους το παράδειγμα που μας άφησε ο Χριστός και υπακούουν στο θέλημά Του, γράφει πάλι ο Απόστολος Παύλος "δόξα, τιμή και ειρήνη" (Ρωμ.2,10) θα απολαύσουν.
Ας έχουμε, αδελφοί μου, παντοτινά, μπροστά στα μάτια μας την εικόνα του Ιησού με τον Πέτρο και τα γεμάτα ψάρια δύο καΐκια, για να θυμόμαστε ότι αν θα έχουμε τον Χριστό κοντά μας και θα εργαζόμαστε σύμφωνα με τα λόγια Του, θα απολαμβάνουμε ευλογίες που κανένας άλλος δεν μπορεί να μας δώσει.