(Ματθ. 21,33-42)
Ο Κύριος, με την Παραβολή που ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα, θέλει να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πού μπορεί να καταντήσει ο άνθρωπος ως κοινωνία ή ως άτομο όταν αυτομολείται από τον Θεό. Όταν οικειοποιείται όσα του δίνει ο Θεός και τον Θεό τον διώχνει από τη ζωή του.
Ως παράδειγμα ο Κύριος φέρνει την συμπεριφορά του Ιουδαϊκού λαού. Χάρισε πλούσιες τις ευλογίες Του ο Θεός στους Ισραηλίτες. Με θαυμαστούς τρόπους τους ελευθέρωσε από τη σκλαβιά των Αιγυπτίων, τους έθρεψε με το μάννα επί 40 χρόνια, τους προστάτευσε από γειτονικούς εχθρούς, τούς χάρισε ελεύθερη γή να κατοικήσουν. Με τον Νόμο που έδωσε ο Θεός στους Ισραηλίτες θα μπορούσαν πλέον αυτοί να ζούν ευτυχισμένοι και να δοξάζουν τον Θεό. Όμως οι Ισραηλίτες συχνά εγκατέλειπαν τον αληθινό Θεό και λάτρευαν τα είδωλα. Ο Θεός για να τους βοηθήσει να επανέλθουν κοντά Του, συχνά τους έστελνε προφήτες όπως τον Ηλία, τον Ελισαίο και πολλούς άλλους. Οι Ισραηλίτες όμως αντί να τους ακούσουν και να μετανοήσουν τους κατεδίωκαν. Φθάνει στο σημείο να πει ο Πρωτομάρτυς Στέφανος στο Συνέδριο των Ιουδαίων: "Ποιόν ἀπό τούς Προφῆτες δέν καταδίωξαν οἱ προπάτορές σας;" (Πράξ. 7,52). Ο Απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους Επιστολή του αναφέρει ότι μεταξύ άλλων Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης και προφήτες: "δοκίμασαν ἐξευτελισμούς καί μαστιγώσεις...λιθοβολήθηκαν (όπως ο Ιερεμίας), πριονίστηκαν (όπως ο Ησαΐας),...θανατώθηκαν με μαχαίρια"( όπως ο Μιχαίας και ο Ζαχαρίας) (Εβρ. 11,36-37).
Όλη αυτή τη θλιβερή κατάντια του Ισραηλιτικού λαού (συμπληρώνοντας προφητικά και την ατιμωτική θανάτωση του Υιού του Θεού, έξω της πόλεως Ιερουσαλήμ) ο Κύριος την διατυπώνει συνοπτικά στην Παραβολή των κακών γεωργών. Παρομοιάζει τον Θεόν με γαιοκτήμονα. Τον ισραηλιτικό έθνος με αμπέλι που φύτεψε. Τους θρησκευτικούς άρχοντες των Εβραίων τους παρομοιάζει ο Κύριος με τους γεωργούς οι οποίοι κατεδίωκαν κα σκότωναν τους απεσταλμένους του γαιοκτήμονα. Τον Υιόν του Θεού, δηλαδή τον εαυτόν Του, ο Κύριος τον παρομοιάζει με τον γιό του γαιοκτήμονα, τον οποίον και αυτόν τον συνέλαβαν και εφόνευσαν.
Εκπλήσσεται κανείς βλέποντας αυτήν την κατάντια ενός λαού που ιδιαίτερα ευεργετήθηκε από τον Θεό. Αλλά ίσως σκεφτεί κανείς: Τί μας ενδιαφέρει εμάς τί έκαναν οι Εβραίοι; Αν δεν θα μας ενδιέφερε, η Εκκλησία μας δεν θα καθιέρωνε να διαβάζεται αυτή η παραβολή κάθε χρόνο ημέρα Κυριακή, για να την ακούμε όλοι!
Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, ερμηνεύοντας την Παραβολή αυτή μας λένε ότι, και εμείς οι χριστιανοί αν δεν προσέξουμε μπορεί να ξεπέσουμε στην κατάντια των κακών γεωργών. Ο Ιούδας ήταν ένας από τους Δώδεκα Αποστόλους και κατάντησε προδότης του Χριστού. Ο Δημάς ήταν ένας από τους εκλεκτούς συνεργούς του Αποστόλου Παύλου. Δεν πρόσεξε όμως και εγκατέλειψε τον Παύλο και τον Χριστό και την Εκκλησία γιατί αγάπησε τον αμαρτωλό αυτόν κόσμο (παράβαλε Β' Τιμ. 4,10). Δυστυχώς δεν είναι λίγοι από τους χριστιανούς που ξέχασαν πως ξεκίνησαν κάποτε με αγάπη προς τον Χριστό και αργότερα κατάντησαν εχθροί του Χριστού και της Εκκλησίας. Γι αυτό ο Απόστολος Παύλος μας τονίζει: "Όποιος νομίζει ότι στέκεται καλά - στην πίστη- καλύτερα να προσέχει να μήν πέσει" (Α' Κορ. 10,12). Μακρυά από πάσης μορφής είδωλα της εποχής μας, που ξεγελούν τον άνθρωπο και τον ξεκόβουν από τον αληθινό Θεό.
Αγαπητοί μου αδελφοί, θα έχετε διαπιστώσει ότι υπάρχουν άνθρωποι που κἀποτε βαπτίστηκαν, αλλά έχουν κόψει τη σχέση τους με την Εκκλησία και με τον Χριστό. Αισθάνονται αυτάρκεις με τον εαυτό τους. Ό,τι προσόντα έχουν διανοητικά, ψυχικά, σωματικά, όσα υλικά αγαθά απολαμβάνουν τα θεωρούν δικά τους επιτεύγματα. Δεν υποψιάζονται ότι είναι δώρα του Θεού, που τους δόθηκαν για να τα αξιοποιήσουν. Να ευχαριστήσουν το Θεό για ό,τι είναι και ότι κατέχουν; Δεν τους περνάει καθόλου από την σκέψη τους! Ώ! και να μπορούσαμε με το δικό μας φωτεινό παράδειγμα να τους ξυπνήσουμε από την πνευματική νάρκη, στην οποία βρίσκονται! Είναι κρίμα να χαθούν, σαν τους κακούς γεωργούς της Παραβολής! Τι ευλογία να τους εμπνεύσουμε να ξανασυνδεθούν με τον Χριστό, όπως οι κληματόβεργες είναι ενωμένες με την Άμπελο! Ώστε και αυτοί να αποδίδουν στον Θεό τους πνευματικούς καρπούς της ευγνωμοσύνης, της δοξολογίας και της λατρείας τους ως γνήσια τέκνα Του!