ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ
"Αὕτη ἡ ἡμέρα ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ" (Ψαλμ.117,24). Ο ψαλμικός αυτός στίχος αρχικά, ως φαίνεται, εψάλη στα Εγκαίνια του νέου Ναού της Ιερουσαλήμ, που ανοικοδόμησε ο Ζοροβάβελ (καθώς ο Ναός του Σολομώντος είχε καταστραφεί από τον Ναβουχοδονόσορα). Μεγάλη η χαρά των Ιουδαίων που μπορούσαν και πάλι να λατρεύουν τον Θεό στο όρος Σιών.
Παρόμοια χαρά, αγαλλίαση και ευφροσύνη, Παναγιώτατε Δέσποτα, πλημμυρίζουν και τις δικές μας καρδιές σήμερα. Ποιός να το φανταζόταν, ότι ο εγκαταλελειμένος επί τόσες δεκαετίες αυτός Ναός, δεν θα ακολουθούσε την τύχη όλων των άλλων της περιοχής; Και όχι μόνον θα ανακαινιζόταν, αλλά και θα ξανάνοιγε τις θύρες του για να ξαναλειτουργηθεί;
Βέβαια οι πρώτοι Νησλήδες πρόσφυγες ζούσαν πάντα με τη λαχτάρα του γυρισμού! Όμως έφυγαν για την αιωνιότητα με απραγματοποίητο το όνειρό τους! Και να σήμερα απόγονοί τους αξιώνονται, μαζί με όλους τους άλλους ευλαβείς προσκυνητές, να λειτουργηθούν στον Ναό αυτό, που με τόση πίστη και ευλάβεια είχαν κτίσει τον 19ο αιώνα οι παππούδες τους! Με τι λόγια μπορούμε να εκφράσουμε τα όσα ζούμε σήμερα εδώ! Ας δανειστούμε τα λόγια του Σεβασμιωτάτου λογίου Φαναριώτη Ιεράρχη Πέργης Ευαγγέλου, που έζησε παρόμοιες στιγμές: "Ακούμε τον απόηχο αιώνων βηματισμού πατέρων μας"! Μαζί με τα σημερινά δικά μας, "τροπάρια αιώνων ακούστηκαν στην ψυχή μας να ψέλνονται"! "Φούσκωσε στην ψυχή η ιστορία, με τους ήρωές της, με τους μάρτυρές της"! "Ποιός θα εκφράσει την περιδήνηση του νού, να μας θυμίσει τις μνήμες που χάθηκαν"; Ζούμε "το αιώνιο θαύμα"!
Παναγιώτατε, πού να φανταζόταν ο αείμνηστος Παπα-Γρηγόρης, ο τελευταίος Ιερέας του χωριού, κατά την τελευταία του εδώ Λειτουργία, τον Οκτώβριο του '22 ότι η επόμενη θεία λειτουργία θα ετελείτο από Οικουμενικό Πατριάρχη, την Υμετέρα Παναγιότητα! Πόσο θα χαίρεται η μακαρία ψυχή του για το σημερινό θαυμαστό αυτό γεγονός! Μαζί του και όλοι οι Ιερείς που προσέφεραν την αναίμακτη Θυσία στον τρισυπόστατο ιστορικό αυτό Ναόν των Αγίων Αναργύρων, Εισοδίων της Θεοτόκου και Αγίων Θεοδώρων. Την ίδια θεία ευφροσύνη θα αισθάνονται σήμερα και όλοι οι Μοναχοί- Μοναχές που ασκήτεψαν στο μικρό αυτό νησάκι κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Με τελευταία όλων την γερόντισσα Μοναχή, που επέζησε στο κοντινό εδώ Μοναστήρι και κάποια χρόνια μετά την ανταλλαγή, χάρη στην αγάπη των ντόπιων περιοίκων, οι οποίοι την προστάτευσαν και την φρόντισαν στα βαθειά γερατειά της. Ως περικείμενον νέφος αισθανόμαστε την ώρα αυτή να υπερίπτανται τα πνεύματα όλων των Αγίων Ιεραρχῶν, Μαρτύρων, και Οσίων οι οποίοι με το αίμα τους και τους ασκητικούς αγώνες τους καθαγίασαν τον τόπον τούτον· αλλά καί όλων των καθ' οιονδήποτε τρόπον τελειωθέντων και ενθάδε κειμένων πατέρων, μητέρων και αδελφών μας, τους οποίους και μνημονεύσαμε κατά την τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Άλωστε στη θεία Λειτουργία είναι παρούσα ολόκληρη η του Χριστού Εκκλησία.
Παναγιώτατε, είναι πρέπον και δίκαιον να τονιστεί και από την θέση αυτή, ότι χωρίς τους αγώνες ετών, για την αναστήλωση του Ναού αυτού, του Δημάρχου Εγιρδίρ κ. ..τόσον κατά την προ 15ετίας θητεία του όσον και την παρούσα, θα ήταν αδύνατον να ζήσουμε το σημερινό θαυμαστό γεγονός. Παρακαλούμε, διά στόματος της Υμετέρας υψηλῆς Κορυφῆς, να εκφραστούν ο δίκαιος Έπαινος και οι δέουσες ευχαριστίες τόσον στον Αξιότιμο Δήμαρχο, όσον και στους εκλεκτούς συνεργάτες του, για όλα όσα έκαναν για την γενική ανακαίνιση του Ναού και την δυνατότητα σήμερα να λειτουργηθεί. Στο έργο αυτό η συμβολή της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, περιορίστηκε στην κατασκευή των κιονόκρανων, όμοιων με τα του Αγίου Αλυπίου Ατταλείας, και μάλιστα με ειδική δωρεά του, αοιδίμου πλέον, π. Γεωργίου Στέφα, Πρωτοσυγκέλλου Σταγών και Μετεώρων.
Παναγιώτατε, ευλαβώς Σας παρακαλώ όπως ευαρεστηθείτε να επιδαψιλεύσετε την Πατριαρχική ευλογία Σας στους ευλαβείς προσκυνητές, οι οποίοι στο άκουσμα της εδώ ελεύσεώς Σας, ἐσπευσαν από διάφορα μέρη -του εσωτερικού και εξωτερικού, να συμμετάσχουν στους εορτασμούς των ημερών αυτών, της Ιεράς Μητροπόλεώς μας και ιδιαίτερα στην σημερινή μοναδική χαρά. Κάποιοι, δε, είναι έτοιμοι να αναβιώσουν με τραγούδια και χαρές, στην αυλή του Ναού, το πανηγύρι που γινόταν παλαιά κάθε χρόνο τέτοια μέρα με συμμετοχή προσκυνητών όχι μόνον από τη Σπάρτη και τα γύρω χωριά, αλλά ακόμη και από τη Σμύρνη!
Παναγιώτατε, στην Ιστορία τής Εκκλησίας μας καταγράφηκε σήμερα ένα ακόμη ελπιδοφόρο γεγονός της λαμπράς Πατριαρχίας Σας. Μετά τα θυρανοίξια δεκάδων Ναών της Κωνσταντινουπόλεως, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Ιωνίας, της Αιολίας, της Παμφυλίας και άλλων περιοχών της Μικρασιατικής γής, και τις Πατριαρχικές θείες Λειτουργίες που τελέσατε σ' αυτούς, σήμερα προστέθηκαν και τα Θυρανοίξια και η θεία Λειτουργία στον Ιερόν Αυτόν Ναόν. Από όσα γνωρίζω, η σημερινή θεία Λειτουργία Σας εδώ, πρέπει να είναι η πρώτη Λειτουργία Οικουμενικού Πατριάρχη όχι μόνον στον Ναό αυτό αλλά και σε ολόκληρη τη γύρω περιοχή. Προς τούτο, το γεγονός αυτό όντως αναδεικνύεται ιστορικό.
Προσευχόμαστε, Παναγιώτατε, να Σας χαρίζει ο Δομήτωρ της Εκκλησίας υγεία και αντοχή, ώστε επί Ἐτη Πολλά, να συνεχίζετε να ανοίγετε όλο και περισσοτέρους ναούς για να λατρεύεται και να δοξάζεται ο Τριαδικός Θεός.
Εκζητούμε την Πατριαρχικήν ευλογίαν Σας.