(Λουκ.15, 11-32)
Συγκλονιστική είναι η σκηνή, που μας παρουσιάζει το σημερινό Ευαγγέλιο, με τον ρακένδυτο, εξουθενωμένο και ταπεινωμένο, Άσωτο υιό να πέφτει στα πόδια του Πατέρα του. Είχε προετοιμάσει τα λόγια που θα του έλεγε: " Πατέρα αμάρτησα στο Θεό και σε σένα· δεν είμαι άξιος να λέγομαι γυιός σου, κάνε με σαν έναν από τους εργάτες σου.
Χάρη σε αυτή την συντριβή και ταπείνωση ο Άσωτος έφθασε στην μετάνοια και πήρε την οριστική απόφαση να γυρίσει στο πατρικό του σπίτι, και να ζήσει πλέον πραγματικά ευτυχισμένος, μέσα στην αγάπη του πατέρα του, του Θεού Πατέρα Του.
Ας προσπαθήσουμε να εμβαθύνουμε λίγο στο θέμα της ταπεινοφροσύνης, που είναι η μεγαλύτερη από όλες τις αρετές και είναι απαραίτητη, για τη σωτηρία όλων μας.
• Θέλουμε να προστατευόμαστε από τις επιθέσεις του πονηρού; Να προσπαθούμε να παραμένουμε ταπεινοί στις επιτυχίες μας, και στους επαίνους των ανθρώπων. Ο διάβολος δεν έχει την δύναμη να πειράξει τον ταπεινό άνθρωπο, γιατί περιβάλλεται και προστατεύεται από τη χάρη του Θεού. Μας το διαβεβαίνει αυτό ο Αδελφόθεος Ιάκωβος: "Ὁ Θεός στούς ταπεινούς δίνει τή χάρη Του" (Ιακώβ. 4,6). Βέβαια είναι δυνατόν να έλθουν λογισμοί υπερηφανείας, για κάποια επιτυχία που μας αναγνωρίζουν οι άλλοι. Αλλά ο πιστός χριστιανός συμμορφώνεται με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: "Τί ἔχεις πού νά μή τό ἔλαβες από τον Θεό; Ἀφοῦ , λοιπόν, τό ἔλαβες ἀπό τόν Θεό, γιατί καυχάσαι σάν νά μή τό ἔχεις λάβει ὡς δῶρον;" (Α' Κορινθ. 4,7). Πολύ μας βοηθούν και τα λόγια του Κυρίου μας στην διατήρηση της ταπεινοφροσύνης όταν αισθανόμαστε ότι κάτι σημαντικό κάναμε: "Ὅταν κάνετε ὅλα ὅσα σᾶς προστάζει ὁ Θεός, νά λέτε· εἴμαστε ανάξιοι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ· κάναμε αὐτό πού ὀφείλαμε νά κάνουμε" (Λουκ. 17,10).
• Θέλουμε να έχουμε συνεχή κοινωνία με τον Θεό, να απολαμβάνουμε την προστασία
Του και τις ευεργεσίες Του και εδώ και στον ουρανό; Να προσπαθούμε να ανταποκρινόμαστε στο υπέροχο παράδειγμα που μας άφησε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός: "διδαχτεῖτε ἀπό το δικό μου παράδειγμα, γιατί εἶμαι πρᾶος καί ταπεινός στην καρδιά, καί οἱ ψυχές σας θά βροῦν ξεκούραση" (Ματθ.11, 29).
• Θέλουμε να έχουμε ειρηνικές και αγαθές σχέσεις με τους συνανθρώπους μας; Να θεωρούμε τους άλλους καλύτερους από τον εαυτόν μας. Και σε αυτό, υπέροχο παράδειγμα μας δίνει ο Απόστολος Παύλος, που θεωρούσε τον εαυτόν του χειρότερον από όλους τους άλλους ανθρώπους, και τους πλέον αμαρτωλούς: " Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦρθε στόν κόσμο γιά νά σώσει τούς ἁμαρτωλούς καί πρῶτος ἀνάμεσα στούς ἁμαρτωλούς εἶμαι ἐγώ" γράφει στον Μαθητή του Τιμόθεο (Α' Τιμ. 1,15). Ο ταπεινός άνθρωπος σέβεται τον άλλον. Ακούει την γνώμη του, διότι αισθάνεται ότι δεν τα ξέρει όλα. Αναγνωρίζει το λάθος του και ζητεί συγγνώμην, έστω και αν ο άλλος είναι μικρότερός του. Δεν εξοργίζεται όταν ακούσει υποτιμητικά λόγια για το πρόσωπό του. Πόσα λόγια προσβλητικά, ειρωνείες και ύβρεις άκουσε ο Χριστός μας και όλα τα αντιμετώπισε με προσευχή: "Πατέρα, συγχώρησέ τους, δέν ξέρουν τι κάνουν" (Λουκ. 23,34) ήσαν τα λόγια Του πάνω στον Σταυρό του Γολγοθά. Ο ταπεινός άνθρωπος, διατηρεί πάντοτε την ηρεμία στην καρδιά του και βλέπει τους άλλους με αγάπη. Έτσι βρίσκει πάντοτε, με τον φωτισμό του Θεού τον κατάλληλο τρόπο να ρυθμίζει ειρηνικά τις σχέσεις του με τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν.
Αγαπητοί μου αδελφοί κα αδελφές, εμείς να μήν παρασυρόμαστε από το εγωιστκό πνεύμα του κόσμου που νομίζουν ότι με τις εγωιστικές διεκδικήσεις θα επιβληθούν στους άλλους και θα γίνουν σπουδαίοι. Δεν τους βλέπετε πόσο δυστυχισμένοι είναι; Εμείς να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε την προτροπή του Αποστόλου Πέτρου: " Να κουμβωθῆτε και να δέσετε καλά επάνω σας σαν άλλο ένδυμα την ταπεινοφροσύνην.Διότι ο Θεός τίθεται αντιμέτωπος πρός τους ὑπερηφάνους, εἰς τούς ταπεινούς δίδει χάριν" (Α' Πέτρου 5,5).