(Ιωάννου 1,29-34)
Από τα όσα ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο, μας εντυπωσιάζει το πόσον απλά και ταπεινά ο Βαπτιστής Ιωάννης βεβαιώνει τους ανθρώπους, ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού, που περίμενε αναρίθμητους αιώνες η ανθρωπότητα, ως Σωτήρα της.
"Κι εγώ κάποτε δεν τον ήξερα ποιός είναι -ομολογεί με ειλικρίνεια- Εκείνος όμως που με έστειλε να βαπτίζω με νερό, Εκείνος -ο Θεός- μου είπε: "Εκείνος που πάνω του θα δεις να κατεβαίνει και να μένει το Άγιο Πνεύμα, Αυτός είναι... Κι αυτό εγώ το είδα-την ώρα της βαπτίσεως του Ιησού- και διεκήρυξα δημόσια πως αυτός είναι ο Υιός του Θεού"(στίχ. 33-34). Όπως βλέπουμε, ο Πρόδρομος Ιωάννης δεν παρουσιάζει τον εαυτόν του ως ένα σπουδαίο πρόσωπο. Απλά, ταπεινά αναγγέλλει στους άλλους αυτά που άκουσε και είδε!
Και να σκεφτούμε ότι ο Πρόδρομος Ιωάννης δεν ήταν ένα συνηθισμένο πρόσωπο. Άγγελος Κυρίου είχε αναγγείλη στον πατέρα του Ζαχαρία ότι το παιδί του που θα γεννηθεί "ἔσται μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου...καί Πνεύματος Ἁγίου πλησθήσεται" (Λουκ. 1,15). Ο Ίδιος δε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός αργότερα θα πει: "Βεβαιώνω πως μάνα δεν γέννησε ως τώρα άνθρωπο πιο μεγάλο από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή" (Ματθ.11,11). Και στον Ιορδάνη ποταμό, όπως είδαμε χθές -εορτή των Θεοφανίων- ο Ιησούς ετίμησε ιδιαίτερα τον Ιωάννη και έπέμεινε να βαπτιστεί από αυτόν.
Ενώ λοιπόν ο Ιωάννης τόσο τιμήθηκε και εξυψώθηκε από τον Θεό, δεν επηρεάσθηκε από όλες αυτές τις μοναδικές τιμές, αλλά μέσα του παρέμεινε ταπεινός δούλος του Θεοῦ. Ο κόσμος όλος τον εθαύμαζε για τον τρόπο της ζωής του και για τα όσα θαυμαστά επιτελούσε και σκέφτονταν μήπως αυτός είναι ο Μεσσίας Χριστός! Ο Ιωάννης όμως απαντούσε σε ὁλους και έλεγε: "έρχεται Αυτός που είναι πιό ισχυρός από μένα και που εγώ δεν είμαι άξιος να λύσω το λουρί από τα υποδήματά Του" (Λουκ. 3,16).
Έτσι ο Τίμιος Πρόδρομος Ιωάννης προβάλλεται μπροστά μας, από την πρώτη Κυριακή του Νέου Έτους, ως υπέροχο παράδειγμα προς μίμηση.
Πρώτον, ως προς τον τρόπο με τον οποίον πρέπει να μιλούμε στους άλλους για τον Σωτήρα Χριστό. Απλά να εκφράζουμε από την προσωπική μας πείρα την σχέση μας με τον Χριστό. Τί μας έπεισε να Τον πιστέψουμε και να Τον αγαπήσουμε όσο κανέναν άλλον στον κόσμο. Τί είναι αυτό που μας τραβάει κάθε Κυριακή να θέλουμε να σπεύσουμε στον Οίκον Του, στον Ναόν Του, για να Τον συναντήσουμε, να Τον προσκυνήσουμε και να Τον λατρέψουμε. Να Του ανοίξουμε την καρδιά μας· να Του εμπιστευτούμε τη ζωή μας.
Και δεύτερον, να έχουμε τον Τίμιον Πρόδρομο ως πρότυπο στη συμπεριφορά μας προς τους αδελφούς μας. Να μή θέλουμε να κάνουμε τον δάσκαλο και να φαινόμαστε ότι είμαστε ανώτεροι από τον άλλον. Αντιθέτως με την ταπεινή συμπεριφορά μας να προβάλλουμε τον άλλον και να του αποδίδουμε την πρέπουσα τιμή, όπως ο Πρόδρομος Ιωάννης. Αυτό άλλωστε μας συνιστά και ο Απόστολος Παύλος:"Μη κάνετε τίποτε από ανταγωνισμό ή από ματαιοδοξία, αλλά με ταπεινοφροσύνη ας θεωρεί ο καθένας ανώτερό του τον άλλον"( Φιλιπ. 2,3). "Να υπάρχει μεταξύ σας το ίδιο φρόνημα που είχε ο Ιησούς Χριστός" (στίχ. 5) "ο οποίος αν και ήταν Θεός" (στίχ. 6) "πήρε μορφή δούλου και έγινε άνθρωπος" (στίχ. 7). Καθώς δε γνωρίζουμε, έφθασε ο Ιησούς στην άκρα ταπείνωση να πλύνει και τα πόδια των Μαθητών Του!
Αδελφοί μου, αν με ταπεινοφροσύνη συμπεριφερόμαστε στους άλλους, η μαρτυρία μας για τον αληθινό Θεό που πιστεύουμε θα βρίσκει ανταπόκριση στην ψυχή τους· θα έχουμε ειρηνικές σχέσεις με τους συνανθρώπους μας και θα τιμηθούμε από τον Κύριό μας. Μας το διαβεβαίωσε ο Ίδιος ο Χριστός: "ὁ ταπεινῶν ἑαυτόν ὑψωθήσεται" (Ματθ.23,12) μέχρι την ουράνια Βασιλεία του Θεού. Αμήν.