(Εβρ.1,10-2,3)
Ο Απόστολος Παύλος με όσα γράφει στην αρχή της προς Εβραίους Επιστολής του, που ακούσαμε σήμερα, μας ωθεί να ενδιαφερθούμε να καρπωθούμε τη σωτηρία, που μας προσφέρει ο Χριστός.
Ο Απόστολος Παύλος, για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πόσο μεγάλη αξία έχει η σωτηρία μας κάνει μια σύγκριση της εθνικής σωτηρίας των Εβραίων από τους Αιγυπτίους και τους άλλους εχθρικούς λαούς, που τους παρενοχλούσαν στην πορεία τους προς τη "γῆ τῆς ἐπαγγελίας" (Εβρ. 11,9), με την αιώνια σωτηρία που χαρίζει σε μας ο Σωτήρας Χριστός.
Οι Εβραίοι, μετά από 40 χρόνια ταλαιπωριών, σώθηκαν από τους εχθρούς τους και έφθασαν στη χώρα που τους είχε υποσχεθεί ο Θεός. Όμως, και μετά, κατά καιρούς, εχθρικοί λαοί τους υποδούλωναν, ώσπου το έτος 70 μ.Χ. η πόλη Ιερουσαλήμ, κατεστράφη ολοσχερώς από τον Ρωμαίο στρατηγό Τίτο, οι κάτοικοι σκόρπισαν σε άλλες χώρες και η πατρίδα τους χάθηκε, γι αυτούς, επί δύο χιλιάδες χρόνια.
Όμως η σωτηρία που ο Χριστός προσφέρει σε μας είναι πνευματική και αιώνια. Η νέα "γῆ της ἐπαγγελίας", η ουράνια βασιλεία, που έχει υποσχεθεί ο Θεός, ότι θα χαρίσει σε όσους πιστέψουν στο Ευαγγέλιο και ζήσουν σύμφωνα με αυτό, δεν θα έχει τέλος, όπως άλλωστε το ομολογούμε στο Σύμβολον της Πίστεως, αυτής "τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος". Ακόμη και μετά την συντέλεια της υλικής δημιουργίας, η ουράνια βασιλεία θα συνεχίζεται αιώνια.
Αυτή τη βασιλεία κανένας εχθρός δεν θα μπορεί να την προσβάλει. Ο διάβολος, που είχε μπεί στον επίγειο παράδεισο και παρέσυρε τον Αδάμ και την Εύα στην αμαρτία, θα έχει καταργηθεί και θα έχει ριχτεί στην "αιώνια φωτιά που έχει ήδη ετοιμαστεί γι αυτόν και τους δικούς του" (Ματθ. 25,41). Η αιώνια βασιλεία που ετοίμασε ο Θεός για τους πιστούς είναι φώς, είναι ειρήνη, είναι χαρά είναι "η πόλη του ζωντανού Θεού, η επουράνια Ιερουσαλήμ, με μυριάδες Αγγέλους, πανηγύρι" (Εβρ.12,22-23) που δεν τελειώνει ποτέ!
Σε αυτή την ουράνια ευφρόσυνη Βασιλεία μας καλεί ο Χριστός να αγωνιστούμε να εισέλθουμε, για να απολαύσουμε την αιώνια σωτηρία μας. Ο Απόστολος, που είχε αφιερώσει την ζωή του στο να βοηθεί τους ανθρώπους να καταστούν άξιοι αυτής της σωτηρίας, αγωνιά μήπως οι χριστιανοί από αμέλεια και αδιαφορία χάσουν τη σωτηρία και χρησιμοποιεί το εξής επιχείρημα: Αν οι Εβραίοι που έλαβαν τον Νόμο μέσω Αγγέλων, όταν τον παρέβησαν “δέχθηκαν την τιμωρία που τους έπρεπε, πώς είναι δυνατόν εμείς να ξεφύγουμε, αν δεν δώσουμε την προσοχή που χρειάζεται σε μια τόσο σπουδαία σωτηρία; Τη σωτηρία αυτή που άρχισε να διακηρύσσει ο Κύριος, μας την βεβαίωσαν όσοι άκουσαν τον λόγο Του;” (στίχ. 2-3). Ο Κύριος είναι ασυγκρίτως ανώτερος από τους Αγγέλους. Επομένως και το μήνυμα που μας έφερε με το Ευαγγέλιό Του είναι ασυγκρίτως ανώτερο από τον Νόμο, που ο Μωυσής έλαβε μέσω Αγγέλων. Άρα, όποιος παραβεί το Ευαγγέλιο είναι πολύ πιο άξιος καταδίκης από εκείνους που παρέβησαν τον μωασαϊκό νόμο.
Στο κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου, όπως φαίνεται από τις Επιστολές του, το θέμα της σωτηρίας των πιστών, κατέχει κεντρική θέση, και επανέρχεται συχνά σ' αυτό. Στους Φιλιππησίους γράφει: «Εργαστείτε με φόβο Θεού και δέος για τη σωτηρία σας...μένοντας σταθεροί στο ευαγγέλιο που δίνει ζωή»(Φιλιπ. 2,12 & 16).
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ο φωτισμένος Απόστολος ξέρει ότι ο άνθρωπος εύκολα παρασύρεται από το κακό περιβάλλον του, ή απορροφάται από τα προβλήματα της καθημερινής βιοπάλης και χάνει τον πνευματικό προσανατολισμό του· γι αυτό μας προτρέπει: « Να μένουμε σταθεροί στις αλήθειες που ακούσαμε, για να μή ξαστρατίσουμε ποτέ» (Εβρ. 2,1). Αν ο κυβερνήτης δεν ελέγχει συνεχώς την πορεία του πλοίου του και αυτό παρασυρθεί από τον άνεμο ή από τα κύματα της θάλασσας, κινδυνεύει να τσακιστεί στους ύφαλους ή στις βραχονησίδες. Γι αυτό εμείς να κρατάμε γερά το τιμόνι του πλοίου της ψυχής μας και να το κατευθύνουμε προσεκτικά και σταθερά προς τον τελικό προορισμό μας, στο λιμάνι της βασιλείας του Θεού. Εκεί θα απολαμβάνουμε την αιώνια χαρά με όλους όσους ευαρέστησαν στον Θεό. Αμήν.