(Ματθ. 9,1-8)
Όταν ο Ιησούς έφθασε στην Καπερναούμ "τοῦ ἔφεραν ἕναν παράλυτο ξαπλωμένον σ' ἕνα κρεβάτι. Ὅταν εί͂δε ὁ Ἰησοῦς τήν πίστη τους εἶπε στόν παράλυτο: Ἔχε θάρρος, παιδί μου, σοῦ συγχωρήθηκαν οἱ ἁμαρτίες σου" (στίχ.2). Έτσι, μας διηγείται το σημερινό Ευαγγέλιο, ότι άρχισε ο Κύριος την διαδικασία της θεραπείας του αρρώστου. Επειδή ως Παντογνώστης έβλεπε ότι οι αμαρτίες είχαν προκαλέσει την παράλυση, ο Κύριος απάλλαξε πρώτα την ψυχή του παράλυτου από τις αμαρτίες, για να μπορέσει μετά να θεραπευθεί και το σώμα. Ἀλλά ὅταν άκουσαν κάποιοι Γραμματείς ότι ο Ιησούς συγχώρεσε τις αμαρτίες του παράλυτου αντέδρασαν. Δεν είχαν όμως το θάρρος να εκφράσουν στον Κύριο την διαμαρτυρία τους· το "είπαν μέσα τους: Αὐτός προσβάλλει τό Θεό. Ὁ ̓Ιησοῦς ὅμως, πού ήξερε τις σκέψεις τους, είπε: Γιατί κάνετε πονηρές σκέψεις;" (στίχ.3-4).
Ας προσπαθήσουμε να εμβαθύνουμε με συντομία στα λόγια αυτά του Κυρίου πρός τους Γραμματείς των Ιουδαίων: "Γιατί κάνετε πονηρές σκέψεις;" Ο Κύριος διέβλεπε ότι, οι σκέψεις τους αυτές προέρχονταν από το μίσος, που είχαν στις καρδιές τους οι Γραμματείς εναντίον του. Αλλά από καρδιές που φωλιάζουν μέσα τους αμαρτωλά πάθη μόνον πονηροί λογισμοί δημιουργούνται: Είπε ο Κύριος:"Ἀπό τήν καρδιά βγαίνουν πονηρές σκέψεις, φόνοι, μοιχεῖες, πορνεῖες, κλοπές, ψευδομαρτυρίες, βλαστήμιες. Ὅλα αὐτά κάνουν ἀκάθαρτο τόν ἄνθρωπο" (Ματθ. 15,19-20). Και ο Αδελφόθεος Ιάκωβος γράφει: "Καθένας μπαίνει σέ πειρασμό ἀπό τήν ἐπιθυμία. Αὐτή τόν παρασύρει καί τόν ἐξαπατάει· ἔπειτα ἡ ἐπιθυμία αὐτή συλλαμβάνει τό κακό καί γεννάει τήν ἁμαρτία· καί ἡ ἁμαρτία, ὅταν ὁλοκληρωθεῖ, φέρνει τόν θάνατο" (Ἰακώβου 1,14-15). Γι αυτό έχει μεγάλη σημασία να προλάβει κανείς το κακό από την αρχή. Να προλάβει να διώξει από μέσα του την κακή επιθυμία και την πονηρή σκέψη, ώστε να μή προχωρήσει στην κακή πράξη. Αν η καρδιά είναι καθαρή τότε και όλες του οι αισθήσεις και η ζωή του είναι καθαρή. Γι αυτό ο Ψαλμωδός παρακαλεί τον Θεό: " Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου" (Ψαλμ. 50,12).
Τους πονηρούς λογισμούς δεν μπορεί κανείς να τους αποφύγει. Άλλοι προέρχονται από τον ίδιο τον άνθρωπο του οποίου "ἡ διάνοια ἔγκειται ἐπιμελῶς ἐπί τά πονηρά ἐκ νεότητος αὐτοῦ" (Γέν. 8,21). Άλλοι πονηροί λογισμοί προέρχονται από τον κόσμο, ο οποίος "ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται" ( Α' Ιωάν. 5,19). Άλλοι πάλι πονηροί λογισμοί προέρχονται από τον διάβολον, ο οποίος πολεμά με ποικίλους πειρασμούς τον άνθρωπο. Αφού τόλμησε να επιχειρήσει να πειράξει και τον Ίδιον τον Ιησού! Και ο Χριστιανός, ναι μεν δεν μπορεί να αποφύγει τους πονηρούς λογισμούς, αλλά μπορεί να τους αντιμετωπίσει θαρραλέα και αποφασιστικά και να τους διώξει, να τους κατανικήσει.
Υπάρχουν πονηροί λογισμοί, τους οποίους καλύτερα μπορούμε να τους αντιμετωπίζουμε με περιφρόνηση. Να μη τους δίνουμε καμιά σημασία. Να προσπαθούμε να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας σε κάτι άλλο.
Γενικότερα, ο πιό αποτελεσματικός τρόπος για να διώχνουμε τους πονηρούς λογισμούς είναι η αίσθηση της συνεχούς παρουσίας του Χριστού στη ζωή μας και η αδιάλειπτη προσευχή. Όταν προσευχόμαστε με θερμή πίστη, Εκείνος αναλαμβάνει να μας απαλλάξει από τους πονηρούς λογισμούς και από κάθε εχθρική ενέργεια. Μή λησμονούμε ότι "ο Χριστός πού ἐνεργεῖ μέσα μας εί͂ναι ἰσχυρότερος ἀπό τον διάβολον που κυριαρχεῖ μέσα στόν κόσμο" (Α' Ιωάν. 4,4). Μαζί με τον Χριστό πάντοτε νικούμε.
Αδελφοί μου, ο Κύριος ετόνιζε συχνά να καθαρίζουν οι άνθρωποι πρώτα τον εσωτερικό τους κόσμο, για να είναι καθαροί και ωραίοι και εξωτερικά (βλ. Ματθ. 23,26). Εμείς οι Ορθοδοξοι χριστιανοί ας αγωνιζόμαστε, με σύμμαχό μας τον Χριστό, εναντίον των πονηρών λογισμών, για να διατηρούνται αγνές και καθαρές οι καρδιές μας. Έτσι θα αξιωθούμε κι εμείς του μακαρισμού του Κυρίου: "Μακάριοι ὅσοι ἔχουν καθαρή καρδιά, γιατί αὐτοί θά δοῦν τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ" (Ματθ. 5,8). Αμήν.